Una Tormenta en mi Paraiso - Sergio Contreras

No puedo contarte una historia de hadas

Porque no la tengo

Ni asegurarte un futuro

Pues hasta el mio es incierto

No tengo poder para convertirte en princesa

Ni serÉ tu principe si me besas

Lo Único que soy, es lo que ves

Un necio, distraido, cabezota e imperfecto

Que sÓlo busca un paraÍso lleno de flores

Para capturar y darte todos esos olores

Si a adÁn y eva no les hizo falta nada para ser feliz

Yo hago de estos treinta metros cuadrados

Un paraÍso para ti

HarÉ una hoguera cada noche para darte calor

Y bajo estas bonitas estrellas te harÉ el amor

TraerÉ comida, cazarÉ y te alimentarÉ

Con el sudor de mi frente yo te cuidarÉ

Hasta que otro big bang nos desintegre

Yo te querrÉ y te entregarÉ toda mi fÉ

Una fÉ que mueva montaÑas

Despertarme contigo cada maÑana

Ver el cielo acariciando una estrella

Y que una luna flamenca juegue con ella

Puedo luchar contra el viento

Cuando se ha enfurecido

Voy a perder la cabeza

Siempre que sea contigo

Puedo luchar contra voces

Porque no me han vencido

Voy a pedirle a mi dios que no haya

Que no haya…

Una tormenta en mi paraÍso

Me quema, me aclama

La euforÍa invade mi calma

Me dan igual las horas

Los dÍas o los minutos que pasan

Eres durante todo mi dÍa

Mi Único tema de conversaciÓn

Eres como tener mi propio sol

Mi cielo y mi ego

En medio de este caos que llaman amor

Eres como la cueva

Que me cobija y me da el aliento

De este frÍo invierno

Una fÉ que mueva montaÑas

Despertarme contigo cada maÑana

Ver el cielo acariciando una estrella

Y que una luna flamenca juegue con ella

Puedo luchar contra el viento cuando se ha enfurecido

Voy a perder la cabeza siempre que sea contigo

Puedo luchar contra voces porque no me han vencido

Voy a pedirle a mi dios que no haya

Que no haya…

Una tormenta en mi paraÍso

Ik kan je geen sprookje vertellen

omdat ik het niet heb

Noch een toekomst garanderen

Nou, zelfs de mijne is onzeker

Ik heb geen macht om een ​​prinses van je te maken

Ik zal je prins niet zijn als je me kust

Het enige wat ik ben, is wat je ziet

Een dwaas, afgeleid, koppig en onvolmaakt

Wie zoekt er alleen maar een paradijs vol bloemen

Om al die geuren vast te leggen en te geven

Als Adam en Eva niets nodig hadden om gelukkig te zijn

Ik maak deze dertig vierkante meter

Een paradijs voor jou

Ik zal elke avond een vuur maken om je warm te houden

En onder deze mooie sterren zal ik met je vrijen

Ik zal eten brengen, jagen en je voeden

Met het zweet van mijn voorhoofd zal ik voor je zorgen

Tot een nieuwe oerknal ons desintegreert

Ik zal van je houden en ik zal je al mijn geloof geven

Een geloof dat bergen verzet

word elke ochtend met jou wakker

Zie de hemel een ster strelen

En laat een flamencomaan met haar spelen

Ik kan tegen de wind vechten

wanneer hij boos is

Ik ga mijn verstand verliezen

wanneer het bij jou is

Ik kan vechten tegen stemmen

Omdat ze me niet hebben verslagen

Ik ga mijn god vragen dat die er niet is

Dat er niet…

Een storm in mijn paradijs

Het brandt me, het vrolijkt me op

De euforie dringt mijn rust binnen

Ik geef niet om de uren

De dagen of de minuten die voorbij gaan

Jij bent mijn hele dag

Mijn enige gespreksonderwerp

Je bent alsof ik mijn eigen zon heb

Mijn hemel en mijn ego

Te midden van deze chaos noemen ze liefde

jij bent als de grot

Dat beschermt me en geeft me adem

van deze koude winter

Een geloof dat bergen verzet

word elke ochtend met jou wakker

Zie de hemel een ster strelen

En laat een flamencomaan met haar spelen

Ik kan tegen de wind vechten als hij geraasd heeft

Ik ga gek worden als het bij jou is

Ik kan vechten tegen stemmen omdat ze me niet hebben verslagen

Ik ga mijn god vragen dat die er niet is

Dat er niet…

Een storm in mijn paradijs