Basta - Sergio Contreras

Basta de decir mentiras

Basta de caricias

Borra esa sonrisa que un día fue mía

Y ahora se subasta en cualquier esquina

No vuelvas llorando

No vuelvas suplicando que te perdone

Trágate tu llanto

Fúmate ese ego que te quiere tanto

Te lo di todo, (yeah) mis placeres

Mi calma, (todo) mi pasión y mi amor

Dueña de mi dolor

Ahora te quito la máscara

Y sale tu humanidad

Eres un monstruo

Disfrazada de mujer de verdad

¿Por qué lo hiciste

Si sabías de un principio que no me querías?

Me llenaste la cabeza de mil tonterías

El signo del dinero era lo que perseguías

¿cuánto querías?

Llegó la crisis y veías como me hundía

Te fui descrubriendo poco a poco día a día

Más te alejabas cuanto yo más caía

Y ahora quieres volver, ARPÍA

Basta de decir mentiras

Basta de caricias

Borra esa sonrisa que un día fue mía

Y ahora se subasta en cualquier esquina

No vuelvas llorando

No vuelvas suplicando que te perdone

Trágate tu llanto

Fúmate ese ego que te quiere tanto

Basta de decir mentiras

Basta de caricias

Borra esa sonrisa que un día fue mía

Y ahora se subasta en cualquier esquina

(en cualquier esquina)

No vuelvas llorando

No vuelvas suplicando que te perdone

Trágate tu llanto

Fúmate ese ego que te quiere tanto

Yo te quise, yo te amé, acaricié tu piel

Incontable la de noches que yo a tí te lloré

Cómo pudiste ser si parecías un ángel algo tan cruel

Y ahora quieres volver y de nuevo ser

Quien consumia por dentro todo mi ser

Ya es bastante tarde, de ti me alejé

Yo ya estoy curao no vuelvo a caer

Basta de decir mentiras

Basta de caricias

Borra esa sonrisa que un día fue mía

Y ahora se subasta en cualquier esquina

No vuelvas llorando

No vuelvas suplicando que te perdone

Trágate tu llanto

Fúmate ese ego que te quiere tanto

Basta de decir mentiras

Basta de caricias

Borra esa sonrisa que un día fue mía

Y ahora se subasta en cualquier esquina

No vuelvas llorando, no

Vuelvas suplicando que te perdone

Trágate tu llanto

Fúmate ese ego que te quiere tanto

stop met liegen

genoeg liefkozingen

Wis die glimlach die op een dag van mij was

En nu wordt het op elke hoek geveild

kom niet huilend terug

Kom niet terug en smeek me om je te vergeven

slik je tranen in

Rook dat ego dat zoveel van je houdt

Ik gaf je alles, (ja) mijn genoegens

Mijn rust, (al) mijn passie en mijn liefde

Eigenaar van mijn pijn

Nu doe ik je masker af

En je menselijkheid komt naar buiten

Je bent een monster

Vermomd als een echte vrouw

Omdat je dat deed

Als je vanaf het begin wist dat je niet van me hield?

Je vulde mijn hoofd met duizend onzin

Het geldteken was wat je zocht

hoeveel wilde je?

De crisis kwam en je zag hoe ik zonk

Ik ontdekte je beetje bij beetje, dag na dag

Hoe meer je weg ging, hoe meer ik viel

En nu wil je terugkomen, HARPY

stop met liegen

genoeg liefkozingen

Wis die glimlach die op een dag van mij was

En nu wordt het op elke hoek geveild

kom niet huilend terug

Kom niet terug en smeek me om je te vergeven

slik je tranen in

Rook dat ego dat zoveel van je houdt

stop met liegen

genoeg liefkozingen

Wis die glimlach die op een dag van mij was

En nu wordt het op elke hoek geveild

(in elke hoek)

kom niet huilend terug

Kom niet terug en smeek me om je te vergeven

slik je tranen in

Rook dat ego dat zoveel van je houdt

Ik hield van je, ik hield van je, ik streelde je huid

Ontelbare nachten dat ik tegen je heb gehuild

Hoe kon je zijn als je eruitzag als een engel, zoiets wreeds?

En nu wil je terugkomen en opnieuw zijn

Die mijn hele wezen van binnen verteerde

Het is al vrij laat, ik liep bij je weg

Ik ben al genezen of ik zal niet meer vallen

stop met liegen

genoeg liefkozingen

Wis die glimlach die op een dag van mij was

En nu wordt het op elke hoek geveild

kom niet huilend terug

Kom niet terug en smeek me om je te vergeven

slik je tranen in

Rook dat ego dat zoveel van je houdt

stop met liegen

genoeg liefkozingen

Wis die glimlach die op een dag van mij was

En nu wordt het op elke hoek geveild

Kom niet huilend terug, nee

Je komt terug en smeekt me om je te vergeven

slik je tranen in

Rook dat ego dat zoveel van je houdt