Спокойной ночи - Семён Слепаков

Спокойной ночи, мой ласковый друг, ты как всегда незаметно уснешь.

Большая стрелка сделает круг, пока стучит за окнами дождь, я знаю.

Спокойной ночи, мой ласковый друг.

Спокойной ночи, мой ласковый друг, на подоконник жёлтый листок.

Я не устал от наших разлук, я не влюблён и не одинок, ты знаешь.

Спокойной ночи, мой ласковый друг.

Ты знаешь меня, я весьма предсказуем, ты знаешь, зачем я курю сигарету,

Ты знаешь, что я тебя не поцелую, что я очень робкий, ты знаешь и это.

И что мне сказать, чтобы я не ответил, и где промолчать, чтобы я сказал

глупость,

И как посмотреть, чтоб я это заметил, а ты загадочно улыбнулась.

Спокойной ночи, мой ласковый друг, сейчас такая спокойная ночь.

Восток и запад, север и юг, все города похожи точь в точь, ты знаешь.

Спокойной ночи, мой ласковый друг.

Ты уже спишь, мой ласковый друг, уже смешались в шуме дождя.

Твоя Москва и твой Петербург и я шепчу тебе, уходя, как знаешь.

Спокойной ночи, мой ласковый друг.

Ты знаешь, я просто хотел уехать с тобою в город, где нет ни друзей, ни знакомых,

Родственников, где даже язык другой, где море и чайки сидят на волнах,

Где двое, как в повести у Ремарка сталкиваются на одной странице,

Ночное кафе, Триумфальная арка и с нами этого не случится.

Спокойной ночи, мой ласковый друг…

Welterusten, mijn aanhankelijke vriend, je zult zoals altijd onmerkbaar in slaap vallen.

De grote pijl zal een cirkel maken terwijl de regen buiten de ramen beukt, dat weet ik.

Welterusten, mijn lieve vriend.

Welterusten, mijn hartelijke vriend, er ligt een geel blad op de vensterbank.

Ik ben onze scheidingen niet beu, ik ben niet verliefd en niet alleen, weet je.

Welterusten, mijn lieve vriend.

Je kent me, ik ben erg voorspelbaar, je weet waarom ik een sigaret rook,

Je weet dat ik je niet zal kussen, dat ik erg verlegen ben, dat weet je ook.

En wat moet ik zeggen zodat ik niet antwoord, en waar te zwijgen zodat ik zeg?

domheid,

En hoe te kijken zodat ik het opmerk, en jij mysterieus lacht.

Goede nacht mijn lieve vriend, het is nu zo'n goede nacht.

Oost en west, noord en zuid, alle steden zijn precies hetzelfde, weet je.

Welterusten, mijn lieve vriend.

Je slaapt al, mijn aanhankelijke vriend, al vermengd met het geluid van regen.

Je Moskou en je Petersburg en ik fluister tegen je als ik vertrek, zoals je weet.

Welterusten, mijn lieve vriend.

Weet je, ik wilde gewoon met je mee naar een stad waar geen vrienden of kennissen zijn,

Familieleden, waar zelfs de taal anders is, waar de zee en de meeuwen op de golven zitten,

Waar twee, zoals in het verhaal van Remarque, op één pagina botsen,

Nachtcafé, Arc de Triomphe en dit zal ons niet overkomen.

Goedenacht mijn lieve vriend...