Windstorm - School of Seven Bells

Windmills cut through the void

Dividing the imagined and true

The eyes neglect to see what the heart pursues

But my heart finds a dream in these unseen hues

In the untouchable

That’s not to say that I don’t feel the limitations

And the drop from the expectation

It’s not naïve but the heart of creation

It’s the only thing proven true to me

When the fire’s burnin' from sky to ground

Swing my weight around, begin the windstorm

When the fire’s burnin' from sky to ground

Swing my weight around, begin the windstorm

When the fire’s burnin' from sky to ground

Swing my weight around, begin the windstorm

When the fire’s burnin' from sky to ground

Swing my weight around, begin the windstorm

Time past has thrown shadows

Over my shoulder that as ghosts owned

Movement of my desires lost like a stone

Cast as a wish into a well with no sound

No answer at the end

How can I say it’s wrong to feel the limitations

And the drop from the expectation

It’s not naive but the heart of creation

It’s the only thing proven true to me

When the fire’s burnin' from sky to ground

Swing my weight around, begin the windstorm

When the fire’s burnin' from sky to ground

Swing my weight around, begin the windstorm

When the fire’s burnin' from sky to ground

Swing my weight around, begin the windstorm

When the fire’s burnin' from sky to ground

Swing my weight around, begin the windstorm

Windmolens snijden door de leegte

Het imaginaire en ware verdelen

De ogen zien niet wat het hart nastreeft

Maar mijn hart vindt een droom in deze onzichtbare tinten

In het onaantastbare

Dat wil niet zeggen dat ik de beperkingen niet voel

En de daling van de verwachting

Het is niet naïef, maar het hart van de schepping

Het is het enige waarvan is bewezen dat het waar is voor mij

Wanneer het vuur van de lucht naar de grond brandt

Zwaai met mijn gewicht, begin de storm

Wanneer het vuur van de lucht naar de grond brandt

Zwaai met mijn gewicht, begin de storm

Wanneer het vuur van de lucht naar de grond brandt

Zwaai met mijn gewicht, begin de storm

Wanneer het vuur van de lucht naar de grond brandt

Zwaai met mijn gewicht, begin de storm

Verleden tijd heeft schaduwen geworpen

Over mijn schouder die eigendom was van spoken

Beweging van mijn verlangens verloren als een steen

Giet als een wens in een put zonder geluid

Aan het eind geen antwoord

Hoe kan ik zeggen dat het verkeerd is om de beperkingen te voelen?

En de daling van de verwachting

Het is niet naïef, maar het hart van de schepping

Het is het enige waarvan is bewezen dat het waar is voor mij

Wanneer het vuur van de lucht naar de grond brandt

Zwaai met mijn gewicht, begin de storm

Wanneer het vuur van de lucht naar de grond brandt

Zwaai met mijn gewicht, begin de storm

Wanneer het vuur van de lucht naar de grond brandt

Zwaai met mijn gewicht, begin de storm

Wanneer het vuur van de lucht naar de grond brandt

Zwaai met mijn gewicht, begin de storm