Dial - School of Seven Bells

I dreamed my perspective was on a dial

Wired to spare me from my will

I saw my world so dimly lit I felt my heart fainting within

And I was relieved to find how freely

The cold and strange could set its hue to the setting sun

To subdue the most immersive blue

And if I wake under a sky weighed down by clouds of ashen gray

Let me will the dial to turn and gild the air with silver pearls of rain

I dreamed my perspective was on a dial

Wired to spare me from this will

That saw my world so dimly lit I felt my heart fainting within

And I was relieved

Ik droomde dat mijn perspectief op een wijzerplaat stond

Vast om me te sparen van mijn wil

Ik zag mijn wereld zo slecht verlicht dat ik mijn hart voelde bezwijken van binnen

En ik was opgelucht om te ontdekken hoe vrij

De kou en het vreemde kunnen zijn kleur geven aan de ondergaande zon

Om het meest meeslepende blauw te onderdrukken

En als ik wakker word onder een hemel gebukt onder wolken van asgrauw

Laat me de wijzerplaat omdraaien en de lucht vergulden met zilveren parels van regen

Ik droomde dat mijn perspectief op een wijzerplaat stond

Vast om me te sparen van dit testament

Die zag mijn wereld zo slecht verlicht dat ik mijn hart voelde bezwijken van binnen

En ik was opgelucht