White Elephant Coat - School of Seven Bells

See the branches bend like

Silk ribbons without breaking

The wind crashes into

Walls without shattering

Into a million strands

I ask you to listen

A sunless winter light

Throws its coat down to say

Keep your feet faultless before

The martyred ground defaced

And torn by no fault of its own

Bloodless lithe absolution

I give you so take from me

This white elephant coat

Zie de takken buigen als

Zijden linten zonder te breken

De wind slaat tegen

Muren zonder te breken

In een miljoen strengen

Ik vraag je om te luisteren

Een zonloos winterlicht

Gooit zijn jas naar beneden om te zeggen

Houd je voeten foutloos voordat

De gemartelde grond onleesbaar gemaakt

En verscheurd door zijn eigen schuld

Bloedeloze lenige absolutie

Ik geef je dus neem van mij aan

Deze witte olifantenjas