Chain - School of Seven Bells

My sleep burrows me a chain of monochromatic rooms

That jangles in the day and recalls a samey drone

Day has drawn out from the night

What’s been lacking in its wage

Reviving eyes that choked the light

With no extraction for the page

I cannot seem to remember my dreams lately

If the moon defines the night and illuminates without direction

Could the obscured that steered my life illuminate its intervention?

I fought so long for an explanation

Planting, the seeds that took root in my mind

Explaining, into dust what was a lucid situation

And I cannot seem to remember my dreams lately

Mijn slaap graaft me in een aaneenschakeling van monochrome kamers

Dat rinkelt in de dag en herinnert aan dezelfde drone

De dag is uit de nacht getrokken

Wat ontbrak er aan zijn loon?

Herlevende ogen die het licht verstikten

Zonder extractie voor de pagina

Ik kan mijn dromen de laatste tijd niet meer herinneren

Als de maan de nacht definieert en oplicht zonder richting

Zou het verduisterde dat mijn leven bestuurde, zijn tussenkomst kunnen verlichten?

Ik heb zo lang gevochten voor een verklaring

Planten, de zaden die wortel schoten in mijn geest

Uitleggen, in het stof wat een lucide situatie was

En ik kan mijn dromen de laatste tijd niet meer herinneren