Килиманджаро - Сангу дэ САО

Проплывали серые будни чёрными полосами

Помню как ты заплетала утром в косы волосы

Ярким пятнышком на полотнище жизни грустной моей

Ты всегда была самой вкусной

Падают тузы — бей, раз судьба такая

Флягу до дна допей, не жалей

Завтра снова в бой, братка

Напиши письмо за того парня, ладно?

Стереги мою любовь, Господь

Она прохладна там, но тут

Где на квадратный метр пуля

Она жарче солнца, пекла в июле

Громче звона, колокольного, боль моя

Война настольная игра, опять карты

Довольно так

Грянем фарта, бля, да под гитару

Остыли стимулы, ну всё

Я до утра как минимум здесь

Всё те же парни

Все те же пьяные лица, вояки

Вернусь в казарму

Сожгу ещё одну страницу

От Праги до Берлина, затем Африка

Сахара жарила спину, привкус крови паприкой

Не попрекай меня за мои слабости

Строка каждая шаг прочь от радости

Я знаю ты хотела бы родить мне сына,

Но совсем другие сны остудили мокрую спину

И вместо танго мои ноги умывают воды Ганга

Глубокие, глубокие

Я видел пули что склоняли к земле головы

Знаю слово, что способно разделить мир поровну

Выбрать бы сторону, выбрать бы сторону

Выбрать бы сторону…

Мои мысли убивают, мои руки калечат

Даже на поле брани после сечи лёжа раненым буду молить

О встрече с тобой

Запахе моря, плечи прекрасные, речи томные

Любовь на красное, честь на чёрное

Душа покорная перечит домой маня

Тонкими пальцами сжимала за запястье

И клавиши рояля подарили звуки счастья

Они как мотыльки кружили над светом жизни

Их стук сердец раздавался эхом в синхронном ритме

Во всём мире было только их двое,

Но время вязкое капало и не давало покоя

Желанье видеть белые флажки на поле боя

Он стоит где-то там на пол пути к Килиманджаро

В тропиках вспоминал её и вечера на Патриках

Во снах, жара рождала жажду пить

Во снах, встреча рождала жажду жить

Он мог убить себя, если б не узнал о чуде

Он мог убить себя, если б не узнал о чаде

Что где-то там не в Москве уже, в Калининграде

В Градской 28, старый акушер с проседью

Резал пуповину груднику кладя его на простыни

Стало поздно молить Господа

Просить милостыню дождливой осенью

На Ваганьковском сидя тёр виски, слезами ударяя оземь

Слезами ударяя оземь, слезами ударяя оземь

Слезами ударяя оземь

Ещё раз просим…

Я знаю ты хотела бы родить мне сына,

Но совсем другие сны остудили мокрую спину

И вместо танго мои ноги умывают воды Ганга

Глубокие, глубокие

Я видел пули что склоняли к земле головы

Знаю слово, что способно разделить мир поровну

Выбрать бы сторону, выбрать бы сторону

Выбрать бы сторону…

Zeilde grijze weekdagen met zwarte strepen

Ik herinner me hoe je 's ochtends je haar hebt gevlochten

Een lichtpuntje op de doek van mijn trieste leven

Je was altijd de lekkerste

Azen vallen - raak, want dat is het lot

Drink je fles tot op de bodem, heb geen spijt

Morgen weer in de strijd, broer

Schrijf een brief voor die vent, oké?

Bewaak mijn liefde Heer

Daar is ze cool, maar hier

Waar is de kogel per vierkante meter?

Ze is heter dan de zon, ze bakte in juli

Luider dan het rinkelen, de bel, mijn pijn

Oorlogsbordspel, weer kaarten

Mooi zo

Laten we een scheet laten, verdomme, ja, naar de gitaar

De prikkels zijn afgekoeld, dat is alles

Ik ben hier in ieder geval tot morgen

Allemaal dezelfde jongens

Allemaal dezelfde dronken gezichten, krijgers

Ik ga terug naar de kazerne

Brand nog een pagina

Van Praag naar Berlijn, dan Afrika

Sahara gebakken de rug, paprika smaak van bloed

Beschuldig mij niet van mijn zwakheden

Roei elke stap weg van vreugde

Ik weet dat je graag zou willen bevallen van mijn zoon,

Maar totaal andere dromen koelden de natte rug af

En in plaats van tango wassen mijn voeten het water van de Ganges

Diep diep

Ik zag kogels die hun hoofd naar de grond bogen

Ik ken het woord dat de wereld gelijk kan verdelen

Kies een kant, kies een kant

Kies een kant...

Mijn gedachten doden, mijn handen verminken

Zelfs op het slagveld na de slag, gewond liggend, zal ik bidden

Over jou ontmoeten

De geur van de zee, mooie schouders, lome toespraken

Liefde op rood, eer op zwart

Een onderdanige ziel zal het wenken van het huis herlezen

Ze kneep in haar pols met dunne vingers

En de pianotoetsen gaven de klanken van geluk

Ze cirkelden als motten over het levenslicht

Hun kloppende harten echoden synchroon

Er waren er maar twee in de hele wereld,

Maar de stroperige tijd drupte en gaf geen rust

Verlangen om witte vlaggen op het slagveld te zien

Hij staat ergens halverwege de Kilimanjaro

In de tropen herinnerde ik me haar en 's avonds op Patrick

In dromen gaf de hitte aanleiding tot dorst naar drank

In dromen gaf de ontmoeting aanleiding tot een dorst om te leven

Hij zou zelfmoord kunnen plegen als hij het wonder niet te weten kwam

Hij had zelfmoord kunnen plegen als hij het kind niet had ontdekt

Dat er ergens nog niet in Moskou is, in Kaliningrad

In Gradskaya 28, een oude verloskundige met grijs haar

Ik sneed de navelstreng naar de baby door en legde hem op de lakens

Het is te laat om tot de Heer te bidden

bedelen in de regenachtige herfst

Zittend op Vagankovsky, whisky wrijven, de grond raken met tranen

De grond raken met tranen, de grond raken met tranen

Tranen die de grond raken

Nogmaals vragen wij...

Ik weet dat je graag zou willen bevallen van mijn zoon,

Maar totaal andere dromen koelden de natte rug af

En in plaats van tango wassen mijn voeten het water van de Ganges

Diep diep

Ik zag kogels die hun hoofd naar de grond bogen

Ik ken het woord dat de wereld gelijk kan verdelen

Kies een kant, kies een kant

Kies een kant...