IDL - Сангу дэ САО

Ганза:

Пока жадное пламя камина хавало строки,

Времени пороги разбивали пороки на капли.

И даже Боги строгие были бессильными

Перед каменными исполинами.

Дороги пыльные меняли тропы тайные,

Баталии подвальные рубили на корню мораль,

И отдавали знание безумию на растерзание,

А я вынашивал годами заклинания,

Менял сальное — на самопальное,

Оригинальное — на подражание банальное,

Звучание — на убыль, старания — за шмаль.

А знаешь, никого не жаль и ни о чём не жаль!

Листаю календарь — ну где же оно, терпение?

Истоки мудрости нашли свое течение

Через порезы лезвием по вене по диагонали,

Сдави глотку, сожми колени и погнали,

Едва ли нас догонят злые бесы-демоны.

Я им оставил денег децл и щепотку специй,

Но сам остался не у дел и деться некуда.

Желания сформировали племенной удел.

Где бы я не был, меня манили горы свободой

Блудные дети молили море и природу

Оставить немного соли слезам, я шёл по их следам,

Но блеск ударил по глазам и я отстал

Хотя русалки пели ещё долго и гулко

Сбивая с толку обитателей подводных переулков

Всё встало в итоге на круги своя

Идолам достался пьедестал, а мне — эта история.

Джиту:

Лабиринты урбана, гранитное болото,

Затерянное в центре этого города,

Жизнь, на половину прожитая, гостья,

Непрошеная, оставалась в невесомости.

А я могла бы тебя спасти,

Но дешёвые духи и промахи

Замедлили мои шаги.

А ночные поезда сюжеты увозили в скорости

Эти знаки, эти победы и эти строки остались в пыли.

А ночные поезда сюжеты увозили в скорости, в скорости.

Эти знаки, эти победы и эти строки остались в пыли.

Джон:

История размером с ушко иголки,

Пропускала нити, образовывала узелки,

Ходили караваны, водили хороводы,

Внутри его.

Сквозь мутное стекло

Виднелась пиковая дама.

Горящими ногами, она спускалась по ступеням вниз.

Туда где суетилась дымка от народа,

Туда где мысли ныряли с пирса, сами в воду,

Погода, смастерённая богами древности,

Оставалась неизменной даже в современности,

А в будни повседневности мы плавали по лужам,

Ежились ещё сильней в мороз и стужу.

Кожу постепенно заселяли морщины,

Мужчин меняли женщины, женщин мужчины,

Оставались верными, самыми преданными,

Те, кого мы называем дедами,

Ставшими героями страны, освободителями.

Видите ли, враг слабее, летопись тому свидетель.

А эта метель, алым шрифтом на холстах,

Боролась в шифром, изображённым в цифрах.

На выжженных полях, безысходность подавляла страх,

И новый промах заставлял быстрее сердце биться,

Успеть проститься бы с одиночеством.

В наследство, детям от тебя перейдёт отчество.

Джиту:

Лабиринты урбана, гранитное болото,

Затерянное в центре этого города,

Жизнь, на половину прожитая, гостья,

Не прошенная, оставалась в невесомости.

А я могла бы тебя спасти,

Но дешёвые духи и промахи

Замедлили мои шаги.

А ночные поезда сюжеты увозили в скорости

Эти знаки, эти победы и эти строки остались в пыли.

А ночные поезда сюжеты увозили в скорости, в скорости.

Эти знаки, эти победы и эти строки остались в пыли.

Hans:

Terwijl de hebzuchtige vlam van de open haard hawala lijnen,

De drempels van de tijd braken de ondeugden in druppels.

En zelfs de strenge goden waren machteloos

Voor de steenreuzen.

Stoffige wegen veranderden geheime paden,

Keldergevechten gehackt aan de wortel van moraliteit,

En gaf kennis aan waanzin om aan stukken te worden gescheurd,

En ik heb jarenlang spreuken uitgebroed,

Talg veranderd - naar zelfgemaakt,

Het origineel is banaal voor imitatie,

Het geluid is aan het tanen, inspanningen zijn waardeloos.

En weet je, heb met niemand medelijden en heb nergens medelijden mee!

Ik blader door de kalender - nou, waar is het, geduld?

De oorsprong van wijsheid heeft zijn koers gevonden

Door sneden met een mes langs een ader diagonaal,

Knijp in je keel, knijp in je knieën en laten we gaan,

Het is onwaarschijnlijk dat boze demonen ons zullen inhalen.

Ik liet ze achter met geld en een snuifje kruiden,

Maar hijzelf bleef werkloos en kon nergens heen.

Verlangens vormden een tribale partij.

Waar ik ook was, bergen wenken me met vrijheid

Verloren kinderen baden tot de zee en de natuur

Laat wat zout achter voor tranen, ik volgde in hun voetsporen

Maar de glans raakte mijn ogen en ik raakte achter

Hoewel de zeemeerminnen lang en luid zongen

De bewoners van de onderwaterlanen in verwarring brengen

Alles viel eindelijk op zijn plek

De idolen kregen het voetstuk en ik kreeg dit verhaal.

Jitu:

Stedelijke labyrinten, granietmoerassen,

Verdwaald in het centrum van deze stad

Leven, half geleefd, gast,

Ongevraagd, bleef in gewichtloosheid.

En ik zou je kunnen redden

Maar goedkope parfum en slips

Vertraagde mijn stappen.

En de nachttreinen namen de percelen met snelheid weg

Deze tekens, deze overwinningen en deze lijnen blijven in het stof achter.

En de nachttreinen namen de plots weg met snelheid, met snelheid.

Deze tekens, deze overwinningen en deze lijnen blijven in het stof achter.

John:

Een verhaal zo groot als een naaldoog

Gemiste draden, gevormde knopen,

Caravans gingen, ze dansten,

In het.

Door troebel glas

Er was een dame van schoppen.

Met brandende voeten liep ze de trap af.

Waar de nevel optrok van de mensen,

Waar gedachten van de pier doken, zelf het water in,

Het weer, gemaakt door de goden van de oudheid,

bleef onveranderd, zelfs in de moderne tijd,

En in het dagelijks leven zwommen we in plassen,

Ze kromp nog meer in de kou en kou.

De huid werd geleidelijk gevuld met rimpels,

Mannen werden veranderd door vrouwen, vrouwen door mannen,

bleef trouw, de meest toegewijde,

Degenen die we grootvaders noemen

Werd helden van het land, bevrijders.

Zie je, de vijand is zwakker, de kroniek is hiervan getuige.

En deze sneeuwstorm, in scharlaken print op canvas,

Ik vocht in een cijfer afgebeeld in cijfers.

Op verschroeide velden onderdrukte hopeloosheid angst,

En een nieuwe misser deed het hart sneller kloppen,

Tijd hebben om afscheid te nemen van eenzaamheid.

Als erfenis gaat het patroniem van u over op uw kinderen.

Jitu:

Stedelijke labyrinten, granietmoerassen,

Verdwaald in het centrum van deze stad

Leven, half geleefd, gast,

Niet gevraagd, bleef in gewichtloosheid.

En ik zou je kunnen redden

Maar goedkope parfum en slips

Vertraagde mijn stappen.

En de nachttreinen namen de percelen met snelheid weg

Deze tekens, deze overwinningen en deze lijnen blijven in het stof achter.

En de nachttreinen namen de plots weg met snelheid, met snelheid.

Deze tekens, deze overwinningen en deze lijnen blijven in het stof achter.