Sonne wie Winter - Samsas Traum, Weena Morloch

Ich betrachte meinen Reisepass

Verwirrt über das Visum, das

Gleich einem Fußballsammelbild

Auf Seite 16 klebt

Mich über den Kontrollpunkt in

Ein Flugzeug bis nach Peking hebt

Wie ein großes Fragezeichen

Über meinem Scheitel schwebt

Ich wollte Wodka, wollte

Windeln, wollte Weißbrot

Mit acht Männern trinken, mit Dir

Vögeln bis zum Scheintod:

Die Männer waren Botschafter

Sie haben ohne Geld mit der Hilfe

'Ner Verkäuferin ein Visum ausgestellt

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Ich bin nicht der kleine Prinz, bin nicht

Der nervig blonde Wichser der

Mit seinen dummen Fragen

Alte Spießer entzückt, ich

Will tiefer in den Sessel sinken

Wolken sehen, Whiskey trinken

Die kalte, graue Welt

Sie macht mich nicht verrückt

Vor mir staunen Stewardessen

Kitschgeschwängert, wie besessen

Tanzen sie auf meinem Schoss

Genau zwischen den Beinen

Unter meiner warmen Decke

Krabbelt eine nackte Schnecke

Sehe ich ein hübsch frisiertes

Stewardessenhaupt erscheinen

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Der Sonnenuntergang rauscht an

Den Bullaugen vorbei — in der

Nacht träufeln mir Frauenstimmen

Fieber in die Augen:

«Vergib und uns’re Schuld

Doch lass' und weiter an Dir saugen…»

Er brennt wie eine Kerze —

Tiefer, tiefer in die Schwärze…

Er brennt wie eine Kerze —

Tiefer, tiefer in die Schwärze…

(Tiefer, tiefer, tiefer)

Als der Morgen graut bin ich zerstört

Verwundert, doch am Leben

Eine Stewardess hat Spermareste

An der zarten Wange kleben

Ich setz' meine Flasche an

Und dreh' den Kopf, bereit

Nicht zu fühlen, nicht zu denken

Nur zu leben, ohne Zeit

Nur zu leben, ohne Zeit

Nicht zu fühlen, nicht zu denken

Nur zu leben, ohne Zeit

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Sonne wie Winter

Ik kijk naar mijn paspoort

Verward over het visum dat

Als een verzamelfoto van een voetbal

Blijft bij pagina 16

Ik over het checkpoint in

Een vliegtuig naar Peking vertrekt

Als een groot vraagteken

Zwevend over mijn kroon

Ik wilde wodka, wilde

Luiers, gezocht wit brood

Drinken met acht man, met jou

Vogels tot schijndood:

De mannen waren ambassadeurs

Je hebt geen geld met de hulp

Een visum afgegeven aan een verkoopster

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

Ik ben niet de kleine prins, ik ben niet

Die irritante blonde lul dat

Met zijn domme vragen

Oude pleinen verrukt, i

Wil dieper in de stoel wegzakken

Zie wolken, drink whisky

De koude, grijze wereld

Ze maakt me niet gek

Stewardessen staren voor me uit

Zwanger van kitsch, geobsedeerd

Dans op mijn schoot

Precies tussen de benen

Onder mijn warme deken

Kruipt een naakte slak

Ik zie een mooie gekapte

Stewardess hoofd verschijnt

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

De zonsondergang haast zich

Voorbij de patrijspoorten — in de

'S Nachts druppelen vrouwenstemmen naar me toe

Koorts in de ogen:

"Vergeef ons en onze schuld

Maar laten we doorgaan met zuigen op je...»

Hij brandt als een kaars -

Dieper, dieper in het zwart...

Hij brandt als een kaars -

Dieper, dieper in het zwart...

(lager, lager, lager)

Als de ochtend breekt, ben ik er kapot van

Verbaasd, maar toch levend

Een stewardess heeft sperma over

Blijf bij de tedere wang

Ik zet mijn fles op

En draai je hoofd, klaar

Niet voelen, niet denken

Gewoon om te leven zonder tijd

Gewoon om te leven zonder tijd

Niet voelen, niet denken

Gewoon om te leven zonder tijd

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter

zon als de winter