La vieille dame - Sacha Distel

Je sais très bien que quelquefois

Ce n’est pas très drôle pour toi

De supporter son caractère

De la sentir à nos côtés

De n’avoir plus d’intimité

Bien que pourtant ce soit ma mère

Je sais très bien que ça t’agace

Quand pour un rien elle m’embrasse

Comme si j'étais encore un gosse

Quand elle vient te conseiller

Sur la façon de te coiffer

Ou sur la couleur de tes robes

Et quand tu as quelque chagrin

Ou que tu ne te sens pas bien

La voilà inquiète de suite

Elle reste là tout près de toi

Prête à faire ce que tu voudras

Parc’que pour elle tu es sa fille

Quand on est vieux

On a besoin

De ses enfants

Pour finir le chemin

Pour nous laisser en tête à tête

Sitôt dîné elle s’inquiète

De regagner vite sa chambre

Mais je sais que dès cet instant

Elle n’attend plus que le moment

Où nous serons encore ensemble

Quand par hasard tu lui achètes

Quelques bonbons quelques violettes

Elle en est émue jusqu’aux larmes

C’est comme si tu déposais

Tout le bonheur du monde entier

Dedans son cœur de vieille dame

Son grand bonheur sa grande joie

C’est quand je l’emmène avec moi

Faire une courte promenade

Prenant mon bras très tendrement

Elle se redresse fièrement

Croyant que tout l’monde nous regarde

Je sais que tu préfèrerais

Qu’elle vive ailleurs pour nous laisser

Pour nous laisser un peu plus libres

Pourtant c’est toi qui as voulu

Lorsque mon père a disparu

Qu’auprès de nous elle vienne vivre

Bien sûr il y a des maisons

Où l’on accepte en pension

Des vieilles dames de son âge

Sans rien te dire j’y suis allé

Mais quand j’ai vu comment c'était

J’ai senti fondre mon courage

Comment pourrais-je lui expliquer

Qu’après l’avoir tant dorlotée

Tout à coup on ne veut plus d’elle

Un jour aussi nous serons vieux

Pour nos enfants l’un de nous deux

Sera aussi le même problème

Ik weet heel goed dat soms

Het is niet erg grappig voor jou

Om zijn karakter te dragen

Om haar aan onze zijde te voelen

Om geen privacy meer te hebben

Hoewel het toch mijn moeder is

Ik weet heel goed dat het je irriteert

Wanneer ze me voor niets kust

Alsof ik nog een kind was

Als ze je komt adviseren

Over hoe je je haar moet doen

Of de kleur van je jurken

En als je wat verdriet hebt

Of dat je je niet lekker voelt

Nu maakt ze zich zorgen

Ze blijft daar dicht bij je

Klaar om te doen wat je wilt

Want voor haar ben jij haar dochter

Als we oud zijn

Wij hebben nodig

van zijn kinderen

Om de weg af te maken

Om ons van aangezicht tot aangezicht te verlaten

Zodra ze gaat eten, maakt ze zich zorgen

Om snel terug te keren naar zijn kamer

Maar dat weet ik nu

Ze wacht gewoon op het moment

waar we nog steeds samen zullen zijn

Wanneer koop je haar toevallig

Wat snoepjes, wat viooltjes

Ze is tot tranen toe bewogen

Het is alsof je aan het storten bent

Al het geluk van over de hele wereld

In het hart van haar oude dame

Zijn grote geluk zijn grote vreugde

Dan neem ik het mee

Maak een korte wandeling

Heel teder mijn arm pakken

Ze zit trots op

Geloven dat iedereen naar ons kijkt

Ik weet dat je liever

Dat ze ergens anders woont om ons te verlaten

Om ons een beetje vrijer te laten

Toch was jij het die wilde

Toen mijn vader verdween

Moge ze bij ons komen wonen

Natuurlijk zijn er huizen

Waar we instappen accepteren

Oude dames van haar leeftijd

Zonder iets tegen je te zeggen ging ik erheen

Maar toen ik zag hoe het was

Ik voelde mijn moed wegsmelten

Hoe kon ik haar uitleggen?

Dat na haar zo veel te hebben verwend

Opeens willen we haar niet meer

Op een dag zullen we ook oud zijn

Voor onze kinderen een van ons

Zal ook hetzelfde probleem zijn