Et puis vient septembre - Sacha Distel

Et puis vient septembre

Aux jours plus courts et plus lents

Qu’avant,

Le ciel ne ressemble

Plus au ciel d’antan

Attaqué de brume

Le soleil pâlit,

S’enfuit,

Les jours de septembre sont gris

Et puis vient septembre

Dès lors, nous tendons les mains

En vain

Vers ce qui nous semble

Si proche et si loin

Un peu d’amertume

Au passé qui fuit

Se lie,

Les jours de septembre sont gris

Les printemps étaient

Fous et fantastiques

Comme il se devait,

L'été continue

Bien plus romantique

Qu’on ne l’aurait cru

Le ciel est sans tache mais

Soudain vient septembre

Le temps est un peu plus froid

Déjà

Et tout se démembre

Quand l'été s’en va

Les regrets s’allument

Dans les cœurs surpris,

Meurtris,

Les jours de septembre

Sous un soleil ambre,

Les jours de septembre

Même ensoleillés sont gris

En dan komt september

Naar kortere en langzamere dagen

dat vroeger,

De lucht ziet er niet uit

Meer naar de hemel van weleer

Mist aangevallen

De zon verbleekt,

Rent weg,

Septemberdagen zijn grijs

En dan komt september

Dus we reiken onze handen uit

Tevergeefs

Naar wat ons lijkt

Zo dichtbij en zo ver

Een beetje bitterheid

Naar het lekkende verleden

Koppelingen met,

Septemberdagen zijn grijs

De veren waren

Gek en fantastisch

Zoals het hoort te zijn,

de zomer gaat door

veel romantischer

Dan we hadden gedacht

De lucht is brandschoon maar

Plots komt september

Het weer is wat kouder

Al

En alles valt uit elkaar

Als de zomer voorbij is

Spijt licht op

In verbaasde harten,

vermoord,

Septemberdagen

Onder een amberkleurige zon,

Septemberdagen

Zelfs zonnig is grijs