Angels Trumpets - Sabbath Assembly

I cross myself and kneel down

The flame I lit sheds white light on her face

Angel’s trumpets

What should I forget?

Mysterium Tremendum

Numinous Delirium

Mydriasis Photophobia

Ferox Intoxication

Morta holding the thread taut

Your shears steely and so bright

Are all I can hear

Cutting the years I’ve left

But I am endless with

No whisper of death

I cross myself and kneel down

The blood drips down her face

Angel’s trumpets

What should I forget

Rinse my veins utterly the river Lethe

I choose oblivion and i am free

Open my eyes I chant Your name

Pray that I’ll remember who I am

My thread taut

I am bound to a world that is wrought

With guilt and indecision

Crippling choice

Too much revision

Til now in this moment

I will choose to remember

Every face of every person

Who brought me agony

I recall and yearn for the time that

We sailed through those days immortal

A sunrise just around the bend

I sing of the past but am

Finding it so hard not to cry

Do you remember

The River Lethe gently calls

And to her depths my spirit falls

In her sweet waters I forget

This life of deep regret

Perhaps this river will pull me to the sea

Ik kruis mezelf en kniel neer

De vlam die ik aanstak werpt wit licht op haar gezicht

Engelentrompetten

Wat moet ik vergeten?

Mysterium Tremendum

Numineus delirium

Mydriasis fotofobie

Ferox-intoxicatie

Morta houdt de draad strak

Je schaar is staalhard en zo helder

Is alles wat ik kan horen?

Het snijden van de jaren die ik nog heb

Maar ik ben eindeloos met

Geen fluistering van de dood

Ik kruis mezelf en kniel neer

Het bloed druipt langs haar gezicht

Engelentrompetten

Wat moet ik vergeten?

Spoel mijn aderen volkomen de rivier Lethe

Ik kies voor vergetelheid en ik ben vrij

Open mijn ogen ik chant Uw naam

Bid dat ik me zal herinneren wie ik ben

Mijn draad strak

Ik ben gebonden aan een wereld die is gewrocht

Met schuldgevoel en besluiteloosheid

Verlammende keuze

Te veel revisie

Tot nu op dit moment

Ik zal ervoor kiezen om te onthouden

Elk gezicht van elke persoon

Wie heeft me pijn bezorgd

Ik herinner me en verlang naar de tijd dat

We zeilden onsterfelijk door die dagen

Een zonsopgang net om de bocht

Ik zing over het verleden, maar ben

Vind het zo moeilijk om niet te huilen

Weet je nog

De rivier de Lethe roept zachtjes

En tot haar diepten valt mijn geest

In haar zoete wateren vergeet ik

Dit leven van diepe spijt

Misschien trekt deze rivier me naar de zee