Anchors - Ruston Kelly

Will it bring shame or leave stains on my namesake

When I’m feeling weak looking up underneath it all?

Chasing the poison, my choices are repulsive

But you’ll never find me when I’m lost inside the fog

She’s raising her anchor

She’s looking to shore

The lighthouse is burned out now

Over the water I can hear her calling my name

But I got to watch her float away

And she’s never growing, just sinking below it

And I’ve let it pull me down 'cause I’ve been getting numb

And I’ve just ignored it, the storm’s end, the warning

The friends that make you forget will only make you dumb

She’s raising her anchor

She’s looking to shore

The lighthouse is burned out now

Over the water I can hear her calling my name

But I got to watch her float away

She’s raising her anchor

She’s looking to shore

The lighthouse is burned out now

Over the water I can hear her calling my name

But I got to watch her float away

Zal het me schamen of vlekken achterlaten op mijn naamgenoot?

Als ik me zwak voel en eronder kijk?

Op jacht naar het gif zijn mijn keuzes weerzinwekkend

Maar je zult me ​​nooit vinden als ik verdwaald ben in de mist

Ze heft haar anker op

Ze kijkt naar de kust

De vuurtoren is nu uitgebrand

Over het water hoor ik haar mijn naam roepen

Maar ik moet haar zien wegdrijven

En ze groeit nooit, zakt er gewoon onder weg

En ik heb het me naar beneden laten trekken omdat ik gevoelloos werd

En ik heb het gewoon genegeerd, het einde van de storm, de waarschuwing

De vrienden die je doen vergeten, zullen je alleen maar dom maken

Ze heft haar anker op

Ze kijkt naar de kust

De vuurtoren is nu uitgebrand

Over het water hoor ik haar mijn naam roepen

Maar ik moet haar zien wegdrijven

Ze heft haar anker op

Ze kijkt naar de kust

De vuurtoren is nu uitgebrand

Over het water hoor ik haar mijn naam roepen

Maar ik moet haar zien wegdrijven