Eirinn - Runrig

What makes me walk through Ireland’s shrines

And Ireland’s holy shores

To see a country crucified

Your beauty crowned in thorns

And as I watch that wondrous cross

That’s been hewn down and severed in two

There’s something here

That draws me near

To wear the green for you

To see you there blood brother Gael

The face, the tongue my own

Many places in my own country

Could not make me feel more at home

Laughter and music through the night

Your freedom in the dark

Tonight I swear I’d gladly wear

The green next to my heart

From the long and rolling Antrim hills

Through the wilds of Donegal

The songs of history are sung

Every stone on every wall

But here in our land how can we stand

And wash our hands of shame

When the sins of generations fall

Across the green like rain

Here one world window opens wide

And demons they show face

Some of your men have taken seeds of truth

And planted fields of hate

This way has never won a war

And I fear that when the harvest comes

You’ll see your freedom fall on stony ground

And the green overgrown

Waarom loop ik door de heiligdommen van Ierland

En de heilige kusten van Ierland

Een gekruisigd land zien

Je schoonheid gekroond met doornen

En terwijl ik naar dat wonderbaarlijke kruis kijk

Dat is uitgehouwen en in tweeën gesneden

Er is hier iets

Dat brengt me dichterbij

Om de groene voor jou te dragen

Om je daar te zien, bloedbroeder Gael

Het gezicht, de tong van mezelf

Veel plaatsen in mijn eigen land

Kon me niet meer thuis laten voelen

Gelach en muziek door de nacht

Jouw vrijheid in het donker

Vanavond zweer ik dat ik graag zou dragen

Het groen naast mijn hart

Van de lange en glooiende heuvels van Antrim

Door de wildernis van Donegal

De liederen van de geschiedenis worden gezongen

Elke steen op elke muur

Maar hoe kunnen we hier in ons land staan?

En was onze handen van schaamte

Wanneer de zonden van generaties vallen

Over het groen als regen

Hier gaat een wereldvenster wijd open

En demonen die ze laten zien

Sommige van je mannen hebben zaden van waarheid geplukt

En velden van haat geplant

Op deze manier is nog nooit een oorlog gewonnen

En ik vrees dat wanneer de oogst komt

Je zult je vrijheid op steenachtige grond zien vallen

En het groen overwoekerd