Ligia Elena - Rubén Blades, Willie Colón

Ligia Elena, la cándida niña de la sociedad,

se ha fugado con un trompetista de la vecindad.

El padre la busca afanosamente, lo está comentando toda la gente,

y la madre pregunta angustiada: en dónde estará?

De nada sirvieron regaños, ni viajes, ni monjas,

ni las promesas de amor que le hicieran los niños de bien;

fue tan buena la nota que dio aquel humilde trompeta

que, entre acordes de cariño eterno, se fué ella con él.

Se han mudado a un cuarto chiquito con muy pocos muebles,

y allí viven contentos y llenos de felicidad.

Mientras tristes, los padres, preguntan: «¿En donde fallamos?»

Ligia Elena con su trompetista amándose están.

Dulcemente se escurren los días en aquel cuartito,

mientras que en las mansiones lujosas de la sociedad,

otras niñas que saben del cuento, al dormir, se preguntan:

«¿Ay señor!, y mi trompetista cuándo llegará?»

Otras niñas que saben del cuento, al dormir, se preguntan:

«¿Ay señor!, y mi trompetista cuándo llegará?»

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

Ligia Elena está contenta y su familia está asfixi'á.

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

Se escapó con un trompeta de la vecindad'.

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

Se llevaron la niña del ojo 'el papá.

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

«¿En donde fallamos?», pregunta mamá.

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

Se a colado un binche en la blanca sociedad.

Davi deo dodó, davi deoo dodó…

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

Pudo más el amor que el dinero., ¡señor!

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

¡Qué buena la nota que dio aquel trompeta!

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

Eso del racismo, broder, no está en ná'.

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

«¡Déjala que la agarre!», nos jura el papá.

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

Ligia Elena está llena de felicidad.

(«! Le voy a enseñar.¡,

que yo la voy a agarrar!

Yo la voy a agarrar!

Horror¡,!

Horror¡)

Mire doña Gertrudis,

le digo que estoy.,

pero es que, mire:

A mi lo que más me.,

(mmmm…)

a mí lo que más me.,

(mmmm…)

a mí lo que más me… ¡choca!

es que esa mal agradecida,

yo pensaba que me iba a dar un nietecito con.,

los cabellos rubios,

los ojos rubios,

los dientes rubios,

como Fry Donahew,

y va y se marcha con ese.,

¡con ese tusa!

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

(Ligia Elena está contenta y su familia está a’fixi'á.)

Ligia Elena, het meisje van de openhartige samenleving,

hij is weggelopen met een buurttrompettist.

De vader zoekt haar gretig, alle mensen praten erover,

en de gekwelde moeder vraagt: waar is hij?

Uitbranders hadden geen zin, noch reizen, noch nonnen,

noch de beloften van liefde die goede kinderen haar hebben gedaan;

de toon van die nederige trompet was zo goed

dat ze, tussen akkoorden van eeuwige genegenheid, met hem vertrok.

Ze zijn verhuisd naar een kleine kamer met heel weinig meubels,

en daar leven ze tevreden en vol geluk.

Bedroefd vragen de ouders: "Waar hebben we gefaald?"

Ligia Elena met haar trompettist die van elkaar houdt.

Zoet glippen de dagen weg in dat kleine kamertje,

terwijl in de luxueuze herenhuizen van de samenleving,

Andere meisjes die het verhaal kennen, vragen zich tijdens het slapen af:

'O meneer! En wanneer komt mijn trompettist?'

Andere meisjes die het verhaal kennen, vragen zich tijdens het slapen af:

'O meneer! En wanneer komt mijn trompettist?'

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

Ligia Elena is gelukkig en haar familie stikt.

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

Hij ging er vandoor met een buurttrompet'.

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

Ze namen de oogappel 'de vader'.

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

"Waar zijn we fout gegaan?" vraagt ​​mama.

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

Er is een insect in de blanke samenleving geslopen.

Davi deo dodo, davi deoo dodo...

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

Liefde was sterker dan geld, meneer!

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

Hoe goed de toon die trompet gaf!

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

Dat racisme ding, broder, zit niet in ná'.

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

'Laat haar het pakken!' zweert papa tegen ons.

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

Ligia Elena is vol geluk.

(«! Ik ga het hem leren.¡,

Ik ga haar vangen!

Ik ga haar vangen!

Verschrikking,!

Verschrikking)

Kijk Dona Gertrudis,

Ik vertel hem dat ik ben

maar kijk:

Voor mij wat de meeste mij.,

(MMM…)

voor mij wat de meeste mij.,

(MMM…)

wat mij het meest choqueert!

is dat ondankbaar,

Ik dacht dat ik mezelf een kleinzoon zou geven met.,

blond haar,

blonde ogen,

blonde tanden,

als Fry Donahew,

en hij gaat en vertrekt daarmee.,

met dat toetje!

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)

(Ligia Elena is gelukkig en haar familie is a'fixi'á.)