When It's My Time - Rodney Atkins

I was late for work, had to pull to the side

While a funeral train of cars drove by with their lights on

It was just my luck, it went on and on for miles

I kept checking my watch, gritting my teeth

Then suddenly it dawned on me that whoever this is

Is going to be missed for a long, long time

It got me thinking

When it’s my time to go, the end of my road I hope it looks like this

200 cars stretched out as far as the hearts I touched while I lived

And I hope I leave half as much love behind when it’s my time

So I followed that last car down to the church

Took off my ball cap, tucked in my shirt

I just had to see what kind of life could cause such as traffic jam

Heard story after story, people laugh, people cry

It didn’t take long to understand why every pew was full

There’s a lot of good souls made better for knowing him

And now I’m one of them

Felt a hand on my back, turned around, someone asked

«Did you know him well?»

And I said, «Yeah, well enough to know»

Ik was te laat op mijn werk, moest aan de kant trekken

Terwijl een rouwtrein met auto's voorbij reed met hun lichten aan

Het was gewoon mijn geluk, het ging maar door, kilometers lang

Ik bleef op mijn horloge kijken, knarsetandend

Toen drong het plotseling tot me door dat wie dit ook is...

Zal voor een lange, lange tijd worden gemist

Het zette me aan het denken

Als het mijn tijd is om te gaan, het einde van mijn weg, ik hoop dat het er zo uitziet

200 auto's strekten zich uit tot aan de harten die ik aanraakte terwijl ik leefde

En ik hoop dat ik half zoveel liefde achterlaat als het mijn tijd is

Dus ik volgde die laatste auto naar de kerk

Deed mijn balpet af, stopte in mijn shirt

Ik moest gewoon zien wat voor soort leven zou kunnen veroorzaken, zoals verkeersopstoppingen

Hoorde verhaal na verhaal, mensen lachen, mensen huilen

Het duurde niet lang voordat ik begreep waarom elke bank vol was

Er zijn veel goede zielen die beter zijn geworden door hem te kennen

En nu ben ik een van hen

Ik voelde een hand op mijn rug, draaide me om, vroeg iemand:

«Kende u hem goed?»

En ik zei: "Ja, goed genoeg om te weten"