And to Each Season - Rod McKuen

And to each season something is special

lilac, red rose or the white willow.

Young men of fortune old men forgotten

green buds renewing

the brown leaves dead and gone.

Spring and the lilacs

pale white and lavender

fill up the room of my gone mother.

And when the cat springs on to the window ledge

his only greeting is the silence and the rain.

And to each season something is special

lilac, red rose or the white willow.

Young men of fortune old men forgotten

green buds renewing

the brown leaves dead and gone.

Deep down in autumn all of the brown leaves

fall on the garden and cover up the lawn.

Let us remember each year in turn then

when there was sun enough to cover up the wrong.

And to each season something is special

lilac, red rose or the white willow.

Young men of fortune old men forgotten

green buds renewing

the brown leaves dead and gone.

Roses in summer climb up the stone wall

playing with sunlight and the morning shadows.

Petals as firm as the young men’s striding

pants filled with love hearts filled with longing.

Welcome the winter robed in its whiteness

bending down the willow with it’s snow blankets.

And the wild berries hidden in the wood now

from all the creatures lost in the darkness.

And to each season something is special

lilac, red rose or the white willow.

Young men of fortune old men forgotten

green buds renewing

the brown leaves dead and gone.

Welcome the winter robed in its whiteness

bending down the willows with it’s snow blankets.

And all the wild berries hidden in the wood now

from the creatures lost in the darkness.

Old men forgotten leave to me something

for I’ve no family now but that of man.

Tell all the young men passing in the lanes now

soon I’ll be coming down to take my place with them.

And to each season something is special

lilac, red rose or the white willow.

En voor elk seizoen is er iets speciaals

lila, rode roos of de witte wilg.

Jonge mannen van geluk oude mannen vergeten

groene knoppen vernieuwen

de bruine bladeren zijn dood en verdwenen.

Lente en de seringen

bleek wit en lavendel

vul de kamer van mijn verdwenen moeder.

En als de kat op de vensterbank springt

zijn enige begroeting is de stilte en de regen.

En voor elk seizoen is er iets speciaals

lila, rode roos of de witte wilg.

Jonge mannen van geluk oude mannen vergeten

groene knoppen vernieuwen

de bruine bladeren zijn dood en verdwenen.

Diep in de herfst alle bruine bladeren

vallen op de tuin en bedekken het gazon.

Laten we dan elk jaar om de beurt onthouden

toen er genoeg zon was om het verkeerde te verdoezelen.

En voor elk seizoen is er iets speciaals

lila, rode roos of de witte wilg.

Jonge mannen van geluk oude mannen vergeten

groene knoppen vernieuwen

de bruine bladeren zijn dood en verdwenen.

Rozen beklimmen in de zomer de stenen muur

spelen met zonlicht en de ochtendschaduwen.

Bloemblaadjes zo stevig als de schreden van de jonge mannen

broek gevuld met liefdesharten gevuld met verlangen.

Verwelkom de winter gekleed in zijn witheid

de wilg met zijn sneeuwdekens naar beneden buigen.

En de wilde bessen nu verborgen in het bos

van alle wezens die verdwaald zijn in de duisternis.

En voor elk seizoen is er iets speciaals

lila, rode roos of de witte wilg.

Jonge mannen van geluk oude mannen vergeten

groene knoppen vernieuwen

de bruine bladeren zijn dood en verdwenen.

Verwelkom de winter gekleed in zijn witheid

het buigen van de wilgen met zijn sneeuwdekens.

En alle wilde bessen nu verborgen in het bos

van de wezens die verdwaald zijn in de duisternis.

Oude mannen vergeten me iets te laten

want ik heb nu geen familie behalve die van de mens.

Vertel het nu aan alle jonge mannen die in de rijstroken passeren

binnenkort kom ik naar beneden om mijn plaats bij hen in te nemen.

En voor elk seizoen is er iets speciaals

lila, rode roos of de witte wilg.