Lavoura - Roberta Sá

Quatro da manhã

Dor no apogeu

A lua já se escondeu

Vestindo o céu de puro breu

E eu mal vejo a minha mão

A rabiscar

Esboço de canção

Poesia vã

Pobre verso meu

Que brota quando feneceu

A mesma flor que concebeu

Perdido na alucinação

Do amor

Acreditando na ilusão

Canto pra esquecer a dor da vida

Sei que o destino do amor

É sempre a despedida

A tristeza é um grão

Saudade é o chão onde eu planto

Do ventre da solidão

É que nasce o meu canto

Do ventre da solidão é que nasce o meu canto…

vier uur 's ochtends

Pijn bij apogee

De maan heeft zich al verstopt

De lucht aankleden in pure pek

En ik kan mijn hand amper zien

krabbelen

lied schets

ijdele poëzie

arme vers van mij

Dat ontkiemt als het verwelkt

Dezelfde bloem die verwekte

Verloren in hallucinatie

Van liefde

Geloven in de illusie

Ik zing om de pijn van het leven te vergeten

Ik weet dat het lot van de liefde

Het is altijd het afscheid

Verdriet is een graan

Saudade is de grond waar ik plant

Uit de baarmoeder van eenzaamheid

Het is dat mijn lied is geboren

Uit de baarmoeder van eenzaamheid is mijn lied geboren...