A Vida de um Casal - Roberta Sá

A vida de um casal é uma escada

Que não se acaba nunca de subir

Degrau após degrau, longa escalada

E o medo permanente de cair

O casamento é vento que não para

Às vezes brisa leve e pouca mágoa

Às vezes tempestade em copo d'água

Que a gente não consegue resistir

Pra conjugar o conjugal

Do verbo amar o essencial

Está na primeira pessoa do plural

Aval incondicional

E a adesão quase total

De uma pessoa a outra pessoa no final

Para seguir a vida a dois

Ou três ou quatro pessoinhas

Que virão depois no verbo procriar

A vida de um casal

Escada que não para de subir

Degrau após degrau

E nunca vai chegar ao céu

Que o céu já não tem mais lugar

Para mais nenhum mortal

O céu real nós vamos construindo aqui no chão

Porção de sofrimento, tijolo, cimento e cal

A laje do bem, no lamaçal do mal

Het leven van een stel is een ladder

Dat het nooit omhoog gaat

Stap na stap, lange klim

En de permanente angst om te vallen

 Het huwelijk is een wind die niet stopt

Soms een briesje en een beetje spijt

Soms een storm in een glas water

Dat we niet kunnen weerstaan

Het huwelijk vervoegen

Van het werkwoord om van het essentiële te houden

Het staat in de eerste persoon van het meervoud

onvoorwaardelijke goedkeuring

En bijna volledige therapietrouw

Van de ene persoon naar de andere persoon uiteindelijk

Samen het leven volgen

Of drie of vier kleine mensen

Dat komt later in het werkwoord voortplanten

Het leven van een paar

Ladder die niet stopt met stijgen

rinkelde na roep

En het zal nooit de hemel bereiken

Dat de hemel geen plaats meer heeft

Voor niet meer sterfelijk

De echte lucht die we hier op de grond aan het bouwen zijn

Gedeelte van het lijden, baksteen, cement en kalk

De laje do bem, in de lamaçal do mal