Rendez-moi les oiseaux - Robert

C’est en ouvrant les journaux

Que j’ai compris ces mots

Jamais tu n' la reverras

Jamais ne la posséderas

Jamais tu ne comprendras pourquoi

Elle ne peut être à toi

Jamais je n’ai voulu

Ce qu tout le monde à vu

Quand ils l’ont retrouvé

Dans son sang baignée

Son ventre déchiré

Moi je l’aimais

Rendez-moi les oiseaux

Je l’entends qui m’appelle

A travers ces barreaux

Comme sa voix m’est cruelle

Cruelle oui mais si belle

Rendez-moi les oiseaux

Je l’entends qui m’appelle

A travers ces barreaux

Elle me reste fidèle

Moi qui suis condamnée

Belle deviendront ces années

Passées à l’implorer

De ne pas m’en vouloir

Que c'était notre histoire

Une robe de voiles noirs

Rouge-sang sont les rubis

Dont j’ai recouvert son corps

Elle m’a jetée un sort

Puis m’a jetée dehors

Rouge-sang sont les rubis

Ce sang que tout le monde a vu

Het is door de kranten te openen

Dat ik deze woorden begreep

Je zult haar nooit meer zien

Zal het nooit bezitten

Je zult nooit begrijpen waarom

Ze kan niet van jou zijn

ik wilde nooit

Wat iedereen zag

Toen ze hem vonden

In zijn bloed baadde

Haar gescheurde maag

ik hield van hem

geef me de vogels terug

Ik hoor hem mij roepen

Door deze tralies

Hoe wreed is zijn stem voor mij

Wreed ja maar zo mooi

geef me de vogels terug

Ik hoor hem mij roepen

Door deze tralies

Ze blijft me trouw

ik die veroordeeld ben

Mooi wordt deze jaren

Doorgegeven om hem te smeken

Neem me niet kwalijk

Dat was ons verhaal

Een kleed van zwarte sluiers

Bloedrood zijn de robijnen

Waarmee ik zijn lichaam bedekte

Ze heeft me betoverd

Heb me toen eruit gegooid

Bloedrood zijn de robijnen

Dit bloed dat iedereen zag