Soap Box Preacher - Robbie Robertson

Soap box preacher standing on the corner

And all the people they would gather round

You speak of faith with a blaze of glory

But those that fear they wanna knock you down

Nobody knows where you live

Where do you go in the naked night

All of the prophets that come before you

They can hear your lonesome cry

When you’re out there in the night

All alone

When you’re staring in the light

At the end of the road

In those proud shoes, coming on up the alley

In those proud shoes, walks all over the sky

Then he tipped his hat just like Don Quixote

And said don’t let the rapture pass you by

Heard a bugle blowing in the misty morning

What a haunting sound over Times Square

Heard of the ghost of 52nd Street

Looked out the door but no one was there

Out in the cold Harlem rain

I went looking for this minstrel man

Played me a song to ease the pain

With a Salvation Army band

When you’re out there on the dark

All alone

When you’re sleeping in the park

At the end of the road

In the neon wilderness and the ashphalt jungle

He carries his cross of passion

Through the wreckage and the rumble

In those proud shoes, coming on up the alley

In those proud shoes, walks all over the sky

Then he tipped his hat just like Don Quixote

And said don’t let the rapture

Don’t let the rapture pass you by

Don’t let it pass you by

Zeepkistprediker staat op de hoek

En alle mensen die ze zouden verzamelen rond

U spreekt van geloof met een gloed van glorie

Maar degenen die bang zijn dat ze je willen neerhalen

Niemand weet waar je woont

Waar ga je heen in de naakte nacht?

Alle profeten die voor u zijn gekomen

Ze kunnen je eenzame kreet horen

Als je 's nachts buiten bent

Helemaal alleen

Als je in het licht staart

Aan het einde van de weg

In die trotse schoenen, kom je het steegje op

Loopt in die trotse schoenen door de lucht

Toen tikte hij zijn hoed af, net als Don Quichot

En zei: laat de opname niet aan je voorbij gaan

Hoorde een bugel blazen in de mistige ochtend

Wat een spookachtig geluid boven Times Square

Gehoord van de geest van 52nd Street

Ik keek de deur uit, maar er was niemand

Buiten in de koude regen van Harlem

Ik ging op zoek naar deze minstreelman

Heeft een nummer voor me gespeeld om de pijn te verzachten

Met een bandje van het Leger des Heils

Als je in het donker bent

Helemaal alleen

Als je in het park slaapt

Aan het einde van de weg

In de neonwildernis en de asfaltjungle

Hij draagt ​​zijn kruis van passie

Door het wrak en het gerommel

In die trotse schoenen, kom je het steegje op

Loopt in die trotse schoenen door de lucht

Toen tikte hij zijn hoed af, net als Don Quichot

En zei laat de opname niet toe

Laat de vervoering niet aan je voorbij gaan

Laat het niet aan je voorbij gaan