The Good Left Undone - Rise Against

In fields where nothing grew but weeds,

I found a flower at my feet,

Bending there in my direction,

I wrapped a hand around its stem,

I pulled until the roots gave in,

Finding now what I"ve been missing,

But I know…

So I tell myself, I tell myself it"s wrong.

There"s a point we pass from which we can"t return.

I felt the cold rain of the coming storm.

All because of you,

I haven"t slept in so long.

When I do I dream of drowning in the ocean,

Longing for the shore where I can let my head down,

I"ll follow your voice,

All you have to do is shout it out.

Inside my hands these petals brown,

Dried up, falling to the ground

But it was already too late now.

I push my fingers through the earth,

Return this flower to the dirt,

So it can live.

I walk away now.

But I know…

Not a day goes by that I don"t feel it"s burn.

There"s a point we pass from which we can"t return.

I felt the cold rain of the coming storm.

All because of you,

I haven"t slept in so long,

When I do I dream of drowning in the ocean,

Longing for the shore where I can let my head down,

I"ll follow your voice,

All you

have to do is shout it out.

All because of you…

All because of you…

All because of you,

I haven"t slept in so long.

When I do I dream of drowning in the ocean,

Longing for the shore where I can let my head down,

Inside these arms of yours.

All because of you,

I believe in angels.

Not the kind with wings,

No, not the kind with halos,

The kind that bring you home,

When home becomes a strange place.

I"ll follow your voice,

All you have to do is shout it out.

In velden waar niets anders groeide dan onkruid,

Ik vond een bloem aan mijn voeten,

Daar buigend in mijn richting,

Ik sloeg een hand om de stengel,

Ik trok tot de wortels het begaven,

Nu vinden wat ik heb gemist,

Maar ik weet…

Dus ik zeg tegen mezelf, ik zeg tegen mezelf dat het verkeerd is.

Er is een punt dat we passeren waarvan we niet kunnen terugkeren.

Ik voelde de koude regen van de komende storm.

Allemaal vanwege jou,

Ik heb zo lang niet uitgeslapen.

Als ik dat doe, droom ik ervan te verdrinken in de oceaan,

Verlangend naar de kust waar ik mijn hoofd kan laten zakken,

Ik zal je stem volgen,

Het enige dat u hoeft te doen, is het uit te schreeuwen.

In mijn handen zijn deze bloemblaadjes bruin,

Opgedroogd, op de grond vallend

Maar het was nu al te laat.

Ik duw mijn vingers door de aarde,

Breng deze bloem terug naar het vuil,

Dus het kan leven.

Ik loop nu weg.

Maar ik weet…

Er gaat geen dag voorbij dat ik het niet voel branden.

Er is een punt dat we passeren waarvan we niet kunnen terugkeren.

Ik voelde de koude regen van de komende storm.

Allemaal vanwege jou,

Ik heb zo lang niet geslapen,

Als ik dat doe, droom ik ervan te verdrinken in de oceaan,

Verlangend naar de kust waar ik mijn hoofd kan laten zakken,

Ik zal je stem volgen,

Alles wat je

moet doen, is het uitschreeuwen.

Allemaal vanwege jou…

Allemaal vanwege jou…

Allemaal vanwege jou,

Ik heb zo lang niet uitgeslapen.

Als ik dat doe, droom ik ervan te verdrinken in de oceaan,

Verlangend naar de kust waar ik mijn hoofd kan laten zakken,

In deze armen van jou.

Allemaal vanwege jou,

Ik geloof in engelen.

Niet het soort met vleugels,

Nee, niet het soort met halo's,

Het soort dat je naar huis brengt,

Wanneer thuis een vreemde plek wordt.

Ik zal je stem volgen,

Het enige dat u hoeft te doen, is het uit te schreeuwen.