Historia Calamitatum - Rise Against

Even though we know, yeah,

We know,

Our time has almost come,

We’re all overdue.

Can there be a place to call our own?

Can there be a road that takes us home?

We toe the line (toe the line).

We go along (we go along).

We toe the line

To you now.

When it rains it pours

Like summer storms, the skies as grey as leaves.

The rivers flood the banks and spill into the streets.

But the people laughed and swore that they’d restore

The city piece by piece.

And then the clouds gave way as if to agree;

When it rains it pours.

The mystery unknown now unfolds,

The life that we once owned, first bought, then sold.

Like messengers of war, we’ve no control.

To oceans unexplored,

This ship sails through.

We toe the line (toe the line).

We go along (we go along).

We toe the line

To you now.

When it rains it pours

Like summer storms, the skies as grey as leaves.

The rivers flood the banks and spill into the streets.

But the people laughed and swore that they’d restore

The city piece by piece.

And then the clouds gave way as if to agree;

When it rains it pours.

It pours.

(It pours).

When it rains it pours,

When they die we mourn,

When it hit, we swore,

Now we want not more.

Like a saint re-born,

Like a rose in a storm,

Like a child un-born,

A child un-born…

It’s the coin we’re tossing into the well,

It’s misfortune that we could not foretell,

It’s the dry spell.

When it rains it pours

Like summer storms, the skies as grey as leaves.

The rivers flood the banks and spill into the streets.

But the people laughed and swore that they’d restore

The city piece by piece.

And then the clouds gave way as if to agree;

When it rains it pours.

It pours,

When it rains it pours.

Ook al weten we, ja,

Wij weten,

Onze tijd is bijna gekomen,

We zijn allemaal te laat.

Kan er een plek zijn om de onze te noemen?

Kan er een weg zijn die ons naar huis brengt?

We toe aan de lijn (toe aan de lijn).

We gaan mee (we gaan mee).

We volgen de lijn

Nu aan jou.

Als het regent, giet het

Als zomerstormen, de lucht zo grijs als bladeren.

De rivieren overstromen de oevers en stromen over in de straten.

Maar de mensen lachten en zwoeren dat ze zouden herstellen

De stad stukje bij beetje.

En toen maakten de wolken plaats alsof ze het ermee eens waren;

Als het regent, giet het.

Het onbekende mysterie ontvouwt zich nu,

Het leven dat we ooit bezaten, eerst kochten en daarna verkochten.

Net als boodschappers van oorlog hebben we geen controle.

Naar onontgonnen oceanen,

Dit schip vaart door.

We toe aan de lijn (toe aan de lijn).

We gaan mee (we gaan mee).

We volgen de lijn

Nu aan jou.

Als het regent, giet het

Als zomerstormen, de lucht zo grijs als bladeren.

De rivieren overstromen de oevers en stromen over in de straten.

Maar de mensen lachten en zwoeren dat ze zouden herstellen

De stad stukje bij beetje.

En toen maakten de wolken plaats alsof ze het ermee eens waren;

Als het regent, giet het.

Het schenkt.

(Het schenkt).

Als het regent, giet het,

Als ze sterven, rouwen we,

Toen het toesloeg, zwoeren we,

Nu willen we niet meer.

Als een wedergeboren heilige,

Als een roos in een storm,

Als een ongeboren kind,

Een ongeboren kind...

Het is de munt die we in de put gooien,

Het is een ongeluk dat we niet konden voorspellen,

Het is de droge periode.

Als het regent, giet het

Als zomerstormen, de lucht zo grijs als bladeren.

De rivieren overstromen de oevers en stromen over in de straten.

Maar de mensen lachten en zwoeren dat ze zouden herstellen

De stad stukje bij beetje.

En toen maakten de wolken plaats alsof ze het ermee eens waren;

Als het regent, giet het.

Het schenkt,

Als het regent, giet het.