Re-Education (Through Labor) - Rise Against

To the sound of a heartbeat pounding away

To the rhythm of the awful rusted machines

We toss and turn but don’t sleep

Each breath we take makes us thieves

Like causes without rebels

Just talk but promise nothing else

We crawl on our knees for you

Under a sky no longer blue

We sweat all day long for you

But we sow seeds to see us through

But sometimes dreams just don’t come true

We wait to reap what we are due

To the rhythm of a time bomb ticking away

And the blare of the sirens combing the streets

Chased down like dogs we run from

Your grasp until the sun comes up We crawl on our knees for you

Under a sky no longer blue

We sweat all day long for you

But we sow seeds to see us through

But sometimes dreams just don’t come true

Look now at what they’ve done to you

White needles buried in the red

The engine roars and then it gives

But never dies

'Cuz we don’t live

We just survive

On the scraps that you throw away

I won’t crawl on my knees for you

I won’t believe the lies that hide the truth

I won’t sweat one more drop for you

'Cuz we are the rust upon your gears

We are the insects in your ears

We crawl

We crawl

We crawl… all over you

We sow the seeds to see us through

Our days are precious and so few

We all reap what we are due

A judge’s sky no longer blue

We bring the dawn all over new

We crawl

We crawl

We crawl… all over you

Op het geluid van een bonzende hartslag

Op het ritme van de vreselijke verroeste machines

We woelen en draaien maar slapen niet

Elke ademhaling die we nemen maakt ons dieven

Zoals oorzaken zonder rebellen

Praat gewoon maar beloof niets anders

We kruipen op onze knieën voor jou

Onder een hemel die niet langer blauw is

We zweten de hele dag voor je

Maar we zaaien zaden om ons door te helpen

Maar soms komen dromen gewoon niet uit

We wachten om te oogsten wat ons te wachten staat

Op het ritme van een wegtikkende tijdbom

En het geschal van de sirenes die de straten kammen

Achtervolgd als honden waar we voor vluchten

Uw greep tot de zon opkomt We kruipen op onze knieën voor u

Onder een hemel die niet langer blauw is

We zweten de hele dag voor je

Maar we zaaien zaden om ons door te helpen

Maar soms komen dromen gewoon niet uit

Kijk nu wat ze je hebben aangedaan

Witte naalden begraven in het rood

De motor brult en dan geeft hij het

Maar sterft nooit

'Omdat we niet leven'

We overleven het gewoon

Op de kladjes die je weggooit

Ik kruip niet op mijn knieën voor jou

Ik zal de leugens die de waarheid verbergen niet geloven

Ik zal geen druppel meer voor je zweten

Want wij zijn de roest op je tandwielen

Wij zijn de insecten in je oren

We kruipen

We kruipen

We kruipen… over je heen

We zaaien de zaden om ons door te helpen

Onze dagen zijn kostbaar en zo weinig

We oogsten allemaal wat ons te wachten staat

De lucht van een rechter is niet langer blauw

We brengen de dageraad helemaal nieuw

We kruipen

We kruipen

We kruipen… over je heen