Monarch - Rise Against

I feel the same, no different than before

There was a time when what you thought of me once mattered

I put weight behind your words

Then something snapped

Deep down inside me

Tectonic shifts aligning

Soft image into focus

Snapped fingers break hypnosis

Light through the crack

And then everything went back

I am not the person you remember from before

The one you patronized and steppеd on, the one you hurt (Whoa-oh-oh-oh-oh)

And I have pullеd the arrows, now my skin has become stone

No longer am I prisoner to your empty fucking words

I carried every single word you said

They stacked up high, they weighed me down

But underneath it all, I didn't notice

I was growing strong somehow

Lean backward through an open window

Nothing left can save me now

I hear the cry of the approaching sirens

Right as I count down

Then something snapped

A lightbulb moment

Like sighting land from the ocean

Pure water in the desert

A thirst that can't be measured

The first breath of a child

Released into the wild

I am not the person you remember from before

The one you patronized and stepped on, the one you hurt (Whoa-oh-oh-oh-oh)

And I have pulled the arrows, now my skin has become stone

No longer am I prisoner to your empty fucking words

And your pain is an open secret

It spills with every breath

And this game that you played is over now

And gone are the days I was helpless and afraid

Yeah, gone are the walls that kept me in

Yeah I, I'm not the person

That you remember from before

Yeah I, I'm not the person

That you remember from before

Yeah I, I'm not the person

That you remember from before

That you remember

That you remember

Do you remember?

Do you remember?

Ik voel hetzelfde, niet anders dan voorheen

Er was een tijd dat wat je van me dacht er ooit toe deed

Ik leg gewicht achter je woorden

Toen knapte er iets

Diep van binnen in mij

Tektonische verschuivingen uitlijnen

Zacht beeld in focus

Geknipte vingers breken hypnose

Licht door de spleet

En toen ging alles terug

Ik ben niet de persoon die je je herinnert van vroeger

Degene die je betuttelde en betrad, degene die je pijn deed (Whoa-oh-oh-oh-oh)

En ik heb de pijlen getrokken, nu is mijn huid steen geworden

Ik ben niet langer de gevangene van je lege verdomde woorden

Ik droeg elk woord dat je zei

Ze stapelden zich hoog op, ze wogen me neer

Maar daaronder merkte ik het niet

Ik werd op de een of andere manier sterk

Leun achterover door een open raam

Niets meer kan me nu redden

Ik hoor de kreet van de naderende sirenes

Precies terwijl ik aftel

Toen knapte er iets

Een gloeilamp moment

Zoals het zien van land vanaf de oceaan

Zuiver water in de woestijn

Een dorst die niet kan worden gemeten

De eerste adem van een kind

Vrijgelaten in het wild

Ik ben niet de persoon die je je herinnert van vroeger

Degene die je betuttelde en op stapte, degene die je pijn deed (Whoa-oh-oh-oh-oh)

En ik heb de pijlen getrokken, nu is mijn huid steen geworden

Ik ben niet langer de gevangene van je lege verdomde woorden

En je pijn is een publiek geheim

Het morst bij elke ademhaling

En dit spel dat je speelde is nu voorbij

En voorbij zijn de dagen dat ik hulpeloos en bang was

Ja, weg zijn de muren die me binnen hielden

Ja ik, ik ben niet de persoon

Die je je nog herinnert van vroeger

Ja ik, ik ben niet de persoon

Die je je nog herinnert van vroeger

Ja ik, ik ben niet de persoon

Die je je nog herinnert van vroeger

dat je je herinnert

dat je je herinnert

Weet je nog?

Weet je nog?