Audience Of One - Rise Against

I can still remember

The words and what they meant

As we etched them with our fingers

In years of wet cement

The days blurred into each other

Though everything seemed clear

We cruised along at half speed

But then we shifted gears

We ran like vampires from a thousand burning sons

But even then we should have stayed

But we runaway

Now all my friends gone

Maybe we’ve outgrown all the things that we once loved

Runaway

But what are we running from?

A show of hands from those in this audience of one

Where have they gone?

Identities assume us As nine and five add up Synchronizing watches

To the seconds that we lost

I looked up and saw you

I know that you saw me We froze but for a moment

In empathy

I brought down the sky for you but all you did was shrug

You gave my emptiness away

But you runaway

Now all my friends gone

Maybe we’ve outgrown all the things that we once loved

Runaway

But what are we running from

A show of hands from those in this audience of one

Where have they gone?

We’re all ok, until the day we’re not

The surface shines, while the inside rots

We raced the sunset and we almost won

We slammed the brakes, but the wheels went on We runaway

Now all my friends gone

Maybe we’ve outgrown all the things that we once loved

Runaway

But what are we running from

A show of hands from those in this audience of one

Where have they gone

Ik kan het me nog herinneren

De woorden en wat ze betekenden

Zoals we ze met onze vingers hebben geëtst

In jaren nat cement

De dagen vloeiden in elkaar over

Hoewel alles duidelijk leek

We reden op halve snelheid voort

Maar toen schakelden we over

We renden als vampiers van duizend brandende zonen

Maar zelfs dan hadden we moeten blijven

Maar we zijn weggelopen

Nu zijn al mijn vrienden weg

Misschien zijn we alle dingen ontgroeid waar we ooit van hielden

Weglopen

Maar waar rennen we voor weg?

Een handopsteken van degenen in dit publiek van één

Waar zijn ze naartoe?

Identiteiten gaan ervan uit dat we als negen en vijf bij elkaar optellen Horloges synchroniseren

Naar de seconden die we verloren

Ik keek op en zag je

Ik weet dat je me zag. We bevroor, maar voor een moment

In empathie

Ik heb de hemel voor je naar beneden gehaald, maar het enige wat je deed was je schouders ophalen

Je gaf mijn leegte weg

Maar jij bent weggelopen

Nu zijn al mijn vrienden weg

Misschien zijn we alle dingen ontgroeid waar we ooit van hielden

Weglopen

Maar waar zijn we van aan het rennen?

Een handopsteken van degenen in dit publiek van één

Waar zijn ze naartoe?

We zijn allemaal in orde, tot de dag dat we dat niet zijn

Het oppervlak glanst, terwijl de binnenkant rot

We hebben tegen de zonsondergang geracet en we hebben bijna gewonnen

We trapten op de rem, maar de wielen gingen door. We zijn weggelopen

Nu zijn al mijn vrienden weg

Misschien zijn we alle dingen ontgroeid waar we ooit van hielden

Weglopen

Maar waar zijn we van aan het rennen?

Een handopsteken van degenen in dit publiek van één

Waar zijn ze naartoe