Reconciliación - Ricardo Arjona

Ayer fue un día perfecto

pa' intentar la inminente reconciliación

al final terminé como insecto

aplastado en la suela de tu acusación.

Aquí les va sin censura

un aporte de lo que ocurrió…

Yo le dije, quizá pa' probarla:

«se me hace difícil el aire sin ti»

yo le dije, quizá pa' animarla:

¿a dónde carajos te fuiste sin mi?.

Le encendí la hoguera al infierno,

me miraste y dijiste: «que bonito cabrón»

y yo como todo un pendejo

con un globo en la mano en forma de corazón.

Yo le dije: «cuidado el lenguaje

ud.

es una dama diga qué le pasó»

tú dijiste: «si quieres linaje

ve a hablar con la vieja que te re pario».

Arrancaste con intimidades

que hablaban del tamaño y de la duración,

y yo como todo un pendejo

con un globo de helio en forma de corazón.

Quién diría que años atrás

tocábamos el cielo con las manos,

quién diría que años atrás

pintábamos graffitis de «te amo».

No digas más que esta de más

no digas más, será quizás

que me odias con todo el amor de tu vida.

Yo le dije: «no vale la pena

perder el estilo hablando así de mi»,

tu dijiste: «tengo una docena

de mentadas de madre dedicadas a ti».

Revire con: «te urge una dieta

ponte a hacer bicicleta que vas a reventar»

perdón si me abstengo el sumario

de aquel comentario que vino después.

Quién diría que años atrás

tocábamos el cielo con las manos,

quién diría que años atrás

pintábamos graffitis de «te amo».

No digas más que esta de más

no digas más, será quizás

que me odias con todo el amor de tu vida.

Ayer fue un día perfecto

pa' intentar la inminente reconciliación…

gisteren was een perfecte dag

om de op handen zijnde verzoening te proberen

uiteindelijk eindigde ik als een insect

verpletterd in de zool van uw beschuldiging.

Hier gaat het ongecensureerd

een bijdrage van wat er is gebeurd...

Ik zei hem, misschien om het te proberen:

"het is moeilijk voor mij om te ademen zonder jou"

Ik zei haar, misschien om haar aan te moedigen:

Waar ging je verdomme heen zonder mij?

Ik stak het vuur naar de hel,

je keek me aan en zei: "wat een mooie klootzak"

en ik eet een complete klootzak

met een ballon in zijn hand in de vorm van een hart.

Ik zei tegen hem: "let op de taal

Jij.

Het is een dame die vertelt wat er met haar is gebeurd»

je zei: "als je afstamming wilt

ga praten met de oude vrouw die je heeft gerepareerd».

Je begon met intimiteiten

die sprak over grootte en duur,

en ik eet een complete klootzak

met een heliumballon in de vorm van een hart.

Wie had dat jaren geleden gedacht

we raakten de lucht aan met onze handen,

wie had dat jaren geleden gedacht

we schilderden "I love you"-graffiti.

Zeg niet meer dan dit te veel is

zeg niet meer, het zal misschien zijn

dat je me haat met alle liefde van je leven.

Ik zei tegen hem: "het is het niet waard

verlies je stijl door zo over mij te praten”,

je zei: "Ik heb een dozijn

van moeders volgelingen die aan u zijn opgedragen».

Revire met: «je hebt een dieet nodig»

begin te fietsen, je gaat barsten»

Sorry als ik me onthoud van de samenvatting

van die opmerking die later kwam.

Wie had dat jaren geleden gedacht

we raakten de lucht aan met onze handen,

wie had dat jaren geleden gedacht

we schilderden "I love you"-graffiti.

Zeg niet meer dan dit te veel is

zeg niet meer, het zal misschien zijn

dat je me haat met alle liefde van je leven.

gisteren was een perfecte dag

om de op handen zijnde verzoening te proberen...