Tonton - Renaud

Bonhomme qui va austère

Au milieu des landes, des bruyères

Silhouette insolites

Bloc de granit

Tonton foule la terre

Lentement

Comme le temps

Le temps qui, pourtant, emporte

Les idées, les hommes et les amours mortes

Le temps qui lui reste

Dans la même veste

Avant de n'être plus

Qu’une statue

Un nom de rue

Il a son beau chapeau

Il a son long manteau

Il a son chien, le brave

Le gros qui bave

Il a le regard des sages

Il est la force tranquille, sereine

Il est comme un grand chêne

Il sait la futilité

De toute chose

La douceur

La fragilité des roses

Bonhomme qui va austère

Au milieu des landes, des bruyères

Silhouette insolite

Bloc de granit

Tonton foule la terre

En sifflotant

Comme le vent

Le vent qui, pourtant, emporte

Son joli chapeau que le chien rapporte

Il est plein de bave

Ce n’est pas bien grave

Un chapeau ça se lave

Mais ça fait sale

Et tonton râle

Tonton est colère

Tout va de travers

L’Histoire, la gloire, tout foire

Parc’que ce soir

Le vieille homme a, c’est dur

Un caillou dans sa chaussure

Un vieux rhume qui dure

Et puis cette nuit, misère

Il a rêvé

Qu’un beau jour

La gauche revenait

Tonton s’en va

À petits pas

Bonhomme die streng gaat

Midden tussen heide, heide

Ongebruikelijk silhouet

granieten blok

Oom betreedt de aarde

Langzaam

Zoals het weer

De tijd die echter wegneemt

Ideeën, mannen en dode liefdes

De tijd die hij nog heeft

In hetzelfde jasje

Voordat ik weg ben

dan een standbeeld

een straatnaam

Hij heeft zijn mooie hoed

Hij heeft zijn lange jas

Hij heeft zijn hond, de dappere

Het kwijlende vet

Hij heeft de blik van de wijzen

Hij is de stille, serene kracht

Hij is als een grote eik

Hij kent de nutteloosheid

Van alles

Zoetheid

De kwetsbaarheid van rozen

Bonhomme die streng gaat

Midden tussen heide, heide

Ongebruikelijk silhouet

granieten blok

Oom betreedt de aarde

fluiten

Als de wind

De wind die echter draagt

Haar mooie hoed die de hond terugbrengt

Hij zit vol met kwijl

Het geeft niet

Een hoed kan gewassen worden

Maar het is vies

En oom kreunt

Oom is boos

Alles gaat fout

Geschiedenis, roem, het is allemaal in de war

want vanavond

De oude man heeft, het is moeilijk

Een kiezelsteen in zijn schoen

Een oude verkoudheid die aanhoudt

En dan die nacht, ellende

hij droomde

Die ene mooie dag

Links kwam terug

Oom gaat weg

Met kleine stapjes