Le retour de Gérard Lambert - Renaud

Pas d’probléme la banlieue peut s’endormir tranquille

Y s’passera pas grand chose dans ses ruelles noires

Ce soir le fils maudit des grandes cités dortoirs

Est parti pour Paris dans sa Simca 1000

Y va y’avoir du sang sur les murs de la ville

Alors cessez de rire charmante Elvire

Y’a un espèce de chien un vieux loup solitaire

Qui s’dirige vers Paris son nom: Gérard Lambert

Lambert c’est un héros alors y peut pas mourir

Avec lui c’est l’retour de la grande aventure

Celle qui fait hurler celle qui fait frémir

Dans la nuit dans le vent et dans la froidure

Il est tranquille peinard au volant d’sa bagnole

Y s'écoute Capdevielle sur son autoradio

Musicalement il adore surtout les paroles

Quoique des fois y trouve qu’c’est pas assez intello

A travers l’essuie-glace y’en a qu’un qui fonctionne

Y' voit la pluie qui tombe sur le périphérique

L’a raté la sortie le v’là dans l’bois d’Boulogne

L’est complètement paumé dans ce lieu maléfique

Commence à paniquer et surtout y s'énerve

Il avait un rencart à Paris avec une meuf'

S’il arriv à la bourre il a perdu l’affaire

Y manquerait plus qu’y s’fasse arrêter par les keuf’s

Ca fait maintenant une plombe qu’il se perd dans la nuit

Voilà l’brouillard qui tombe c’est normal c’est l’hiver

Pour l’ambiance d’la chanson faut des intempéries

Faut un climat sordide comme dans les films de guerre

Dans la lueur de ses phares tout à coup soudainement

Voit passer une silhouette sur le bord de la route

Enfin un être humain se dit-il en lui même

Je vais d’mander mon ch’min à cette âme en déroute

L’arrête sa Simca 1000 auprès d’un arbre en bois

Et à pieds dans la nuit sous la pluie qui ne cesse

S’enfonce dans la forêt poursuivant la gonzesse

Car c’en est une c’est sûr son instinct n’le trompe pas

Elle est jeune elle est belle toute vétue de rouge

Les cheveux ruisselants sur son visage d’ange

Bon sang ce dit Lambert le p’tit chaperon rouge

J’suis un loup solitaire qu’est que j’fais j’me la mange

Il imagine déjà dans l’panier d’la donzelle

Le petit pot de beurre pour grand mère et la galette

Manque de bol elle avait dans son panier d’dentelles

Deux pauv’petites madeleines et une demi-baguette

OK tu viens chéri pour toi ça s’ra dix sacs

A ces mots le Lambert flaira un peu l’arnaque

Il éclata la tête de cette créature

Et s’en fut dans la nuit vers d’autres aventure

Geen probleem, de buitenwijken kunnen rustig in slaap vallen

Er zal niet veel gebeuren in de donkere steegjes

Vanavond de vervloekte zoon van de grote slaapsteden

Vertrokken naar Parijs in zijn Simca 1000

Er komt bloed op de stadsmuren

Dus stop met lachen lieve Elvira

Er is een soort hond, een oude eenzame wolf

Wie gaat naar Parijs zijn naam: Gérard Lambert

Lambert is een held, dus hij kan niet sterven

Met hem is het de terugkeer van het grote avontuur

Degene die je doet gillen, degene die je doet huiveren

In de nacht in de wind en in de kou

Hij is stil knuffelig aan het stuur van zijn auto

Hij luistert naar Capdevielle op zijn autoradio

Muzikaal houdt hij vooral van de teksten

Hoewel je soms merkt dat het niet slim genoeg is

Door de wisser is er maar één die werkt

Y' ziet de regen vallen op de ringweg

Miste het de afslag hier is het in het Bois d'Boulogne

Het oosten is volledig verloren in deze slechte plek

Begint in paniek te raken en wordt vooral boos

Hij had een date in Parijs met een meisje

Als hij in de weg staat, heeft hij de zaak verloren

Het zou meer missen dan gearresteerd worden door de keuf's

Hij is al eeuwen verdwaald in de nacht

Hier valt de mist, het is normaal, het is winter

Voor de sfeer van het nummer heb je slecht weer nodig

Een smerig klimaat nodig zoals in oorlogsfilms

In de glans van zijn koplampen plotseling plotseling

Ziet een silhouet langs de kant van de weg passeren

Eindelijk zegt een mens tegen zichzelf:

Ik ga mijn weg vragen naar deze ziel in wanorde

Hij stopt zijn Simca 1000 bij een houten boom

En loop door de nacht in de eindeloze regen

Gaat diep het bos in, achter het kuiken aan

Omdat het er een is, is het zeker dat zijn instinct hem niet bedriegt

Ze is jong, ze is mooi, helemaal in het rood gekleed

Druipend haar op haar engelengezicht

Verdomme er stond Lambert de kleine roodkapje

Ik ben een eenzame wolf, wat ben ik aan het doen, ik eet het op

Hij fantaseert al in de mand van de jonkvrouw

Oma's potje boter en de pannenkoek

Gebrek aan geluk had ze in haar kanten mand

Twee arme madeleines en een halve baguette

Oké, kom schat voor jou, het zijn tien zakken

Bij deze woorden snoof de Lambert een beetje oplichterij

Hij sloeg het hoofd van dat wezen in elkaar

En ging de nacht in voor andere avonturen