Hexagone - Renaud

Ils s’embrassent au mois de janvier

Car une nouvelle année commence

Mais depuis des éternités

Elle n’a pas tellement changé la France

Passent les jours et les semaines

Y a qu’le décor qui évolue

La mentalité est la même:

Tous des tocards, tous des faux culs

Ils sont pas lourds, en février

À se souvenir de Charonne

Des matraqueurs assermentés

Qui fignolèrent leur besogne

La France est un pays de flics

À tous les coins d’rue y’en a 100

Pour faire règner l’ordre public

Ils assassinent impunément

Quand on exécute au mois d’mars

De l’autre côté des Pyrénées

Un anachiste du Pays Basque

Pour lui apprendre à s’révolter

Ils crient, ils pleurent et ils s’indignent

De cette immonde mise à mort

Mais ils oublient qu’la guillotine

Chez nous aussi fonctionne encore

Être né sous l’signe de l’hexagone

C’est pas c’qu’on fait d’mieux en c’moment

Et le roi des cons, sur son trône

J’parierais pas qu’il est all’mand

On leur a dit, au mois d’avril

À la télé, dans les journaux

De pas se découvrir d’un fil

Que l’printemps c'était pour bientôt

Les vieux principes du seizième siècle

Et les vieilles traditions débiles

Ils les appliquent tous à la lettre

Y m’font pitié ces imbéciles

Ils se souviennent, au mois de mai

D’un sang qui coula rouge et noir

D’une révolution manquée

Qui faillit renverser l’histoire

J’me souviens surtout d’ces moutons

Effrayés par la liberté

S’en allant voter par millions

Pour l’ordre et la sécurité

Ils commémorent au mois de juin

Un débarquement d’Normandie

Ils pensent au brave soldat ricain

Qu’est venu se faire tuer loin d’chez lui

Ils oublient qu'à l’abri des bombes

Les Français criaient «Vive Pétain»

Qu’ils étaient bien planqués à Londres

Qu’y avait pas beaucoup d’Jean Moulin

Être né sous l’signe de l’hexagone

C’est pas la gloire, en vérité

Et le roi des cons, sur son trône

Me dites pas qu’il est portugais

Ils font la fête au mois d’juillet

En souv’nir d’une révolution

Qui n’a jamais éliminé

La misère et l’exploitation

Ils s’abreuvent de bals populaires

D’feux d’artifice et de flonflons

Ils pensent oublier dans la bière

Qu’ils sont gourvernés comme des pions

Au mois d’août c’est la liberté

Après une longue année d’usine

Ils crient: «Vive les congés payés»

Ils oublient un peu la machine

En Espagne, en Grèce ou en France

Ils vont polluer toutes les plages

Et par leur unique présence

Abîmer tous les paysages

Lorsqu’en septembre on assassine

Un peuple et une liberté

Au cœur de l’Amérique latine

Ils sont pas nombreux à gueuler

Un ambassadeur se ramène

Bras ouverts il est accueilli

Le fascisme c’est la gangrène

À Santiago comme à Paris

Être né sous l’signe de l’hexagone

C’est vraiment pas une sinécure

Et le roi des cons, sur son trône

Il est français, ça j’en suis sûr

Finies les vendanges en octobre

Le raisin fermente en tonneaux

Ils sont très fiers de leurs vignobles

Leurs «Côtes-du-Rhône» et leurs «Bordeaux»

Ils exportent le sang de la terre

Un peu partout à l'étranger

Leur pinard et leur camembert

C’est leur seule gloire à ces tarés

En novembre, au salon d’l’auto

Ils vont admirer par milliers

L’dernier modèle de chez Peugeot

Qu’ils pourront jamais se payer

La bagnole, la télé, l’tiercé

C’est l’opium du peuple de France

Lui supprimer c’est le tuer

C’est une drogue à accoutumance

En décembre c’est l’apothéose

La grande bouffe et les p’tits cadeaux

Ils sont toujours aussi moroses

Mais y a d’la joie dans les ghettos

La Terre peut s’arrêter d’tourner

Ils rat’ront pas leur réveillon;

Moi j’voudrais tous les voir crever

Étouffés de dinde aux marrons

Être né sous l’signe de l’hexagone

On peut pas dire qu'ça soit bandant

Si l’roi des cons perdait son trône

Y aurait 50 millions… de prétendants

Ze kussen in januari

Omdat een nieuw jaar begint

Maar voor eonen

Ze heeft Frankrijk niet zo veranderd

Dagen en weken gaan voorbij

Alleen het decor evolueert

De mentaliteit is hetzelfde:

Alle verliezers, allemaal neppe ezels

Ze zijn niet zwaar, in februari

Ter herinnering aan Charonne

gezworen knuppels

Wie heeft zijn werk afgemaakt?

Frankrijk is een land van politie

Op elke straathoek staan ​​100

Om de openbare orde te handhaven

Ze moorden straffeloos

Wanneer we rennen in maart

Aan de andere kant van de Pyreneeën

Een anachist uit Baskenland

Om hem te leren rebelleren

Ze schreeuwen, ze huilen en ze worden verontwaardigd

Van deze smerige moord

Maar ze vergeten dat de guillotine

Bij ons werkt het ook nog

Geboren worden onder het teken van de zeshoek

Het is niet waar we momenteel het beste in zijn

En de koning der idioten, op zijn troon

Ik durf niet te wedden dat hij Duits is

Ze kregen te horen, in april

Op tv, in de kranten

Om elkaar niet uit een draadje te ontdekken

Die lente kwam er snel aan

De oude principes van de zestiende eeuw

En oude stomme tradities

Ze passen ze allemaal toe op de letter

Ik heb medelijden met deze dwazen

Ze herinneren zich, in de maand mei

Van bloed dat rood en zwart vloeide

Van een mislukte revolutie

Wie heeft de geschiedenis bijna teruggedraaid?

Ik herinner me vooral deze schapen

bang voor vrijheid

Gaan met de miljoenen stemmen

Voor orde en veiligheid

Ze herdenken in de maand juni

Een landing in Normandië

Ze denken aan de dappere Ricaanse soldaat

Wat werd er ver van huis vermoord

Ze vergeten die kluis van de bommen

De Fransen riepen "Vive Pétain"

Dat ze goed verstopt zaten in Londen

Dat er niet veel Jean Moulins waren

Geboren worden onder het teken van de zeshoek

Het is niet de glorie, in waarheid

En de koning der idioten, op zijn troon

Zeg me niet dat hij Portugees is

Ze feesten in juli

Ter herinnering aan een revolutie

Wie heeft nog nooit geëlimineerd?

Ellende en uitbuiting

Ze drinken populaire ballen

Vuurwerk en knallen

Ze denken dat ze het vergeten in het bier

Dat ze geregeerd worden als pionnen

In augustus is het vrijheid

Na een lang jaar in de fabriek

Ze roepen: "Lang leve betaalde vakanties"

Ze vergeten een beetje de machine

In Spanje, Griekenland of Frankrijk

Ze zullen alle stranden vervuilen

En door hun loutere aanwezigheid

Alle landschappen beschadigen

Wanneer we in september moorden?

Eén volk en één vrijheid

In het hart van Latijns-Amerika

Ze zijn niet veel om te schreeuwen

Een ambassadeur komt terug

Open armen hij is welkom

Fascisme is gangreen

In Santiago zoals in Parijs

Geboren worden onder het teken van de zeshoek

Het is echt geen picknick

En de koning der idioten, op zijn troon

Hij is Frans, dat weet ik zeker

De oogst eindigt in oktober

De druif fermenteert in vaten

Ze zijn erg trots op hun wijngaarden

Hun "Côtes-du-Rhône" en hun "Bordeaux"

Ze exporteren bloed van de aarde

Over de hele wereld

Hun pinard en hun camembert

Het is hun enige eer aan deze gekke mensen

In november, op de autoshow

Ze zullen bij duizenden bewonderen

Het nieuwste model van Peugeot

Dat ze het zich ooit zouden kunnen veroorloven

De auto, de tv, de trifecta

Het is de opium van het Franse volk

Hem verwijderen is hem doden

Het is een verslavende drug

In december is het de apotheose

Groot eten en kleine cadeautjes

Ze zijn nog zo somber

Maar er is vreugde in de getto's

De aarde kan stoppen met draaien

Ze zullen hun oudejaarsavond niet missen;

Ik zou ze allemaal willen zien sterven

Gevulde Kalkoen Met Kastanjes

Geboren worden onder het teken van de zeshoek

Kan niet zeggen dat het geil is

Als de koning der idioten zijn troon zou verliezen

Er zouden 50 miljoen... vrijers zijn