Rouge Sang - Renaud

Entre ce sang qui coule sur le sable de l’arène

Et fait vibrer la foule barbare, inhumaine

Ce sang rouge qui jaillit

Comme l’eau des fontaines

Du taureau accroupi sous l’acier madrilène

Et puis le sang versé hier à Tienanmen

Qui a éclaboussé vos mémoires et la mienne

Comme une étrange ressemblance

Même douleur, même peine

Comme une étrange ressemblance

Même couleur, d’où qu’il vienne

Entre ce sang qui coule

Sur le flanc des baleines

Harponnées dans la houle

Décimées par centaines

Celui des loups, des ours

Dans les steppes lointaines

Abattus dans leur course pour une vie sans chaîne

Et le sang qui rougit, la peau de porcelaine

De ces enfants d’Asie, birmanes, tibétaines

Comme une étrange ressemblance

Même douleur, même peine

Comme une étrange ressemblance

Même couleur, d’où qu’il vienne

Six milliards de consciences

Et combien appartiennent

A cette triste engeance

A ce troupeau de hyènes

Qui voit des différences

Entre toutes ces haines

Ces torrents de souffrances

Animales ou humaines

La mort est un théâtre dans tous les cas obscène

Le rouge, l'écarlate coule des mêmes veines

Comme une étrange ressemblance

Même douleur, même peine

Comme une étrange ressemblance

Même couleur, d’où qu’il vienne

Comme une étrange ressemblance

Même douleur, même peine

Tussen dit bloed dat stroomt op het zand van de arena

En rock de barbaarse, onmenselijke menigte

Dit spoot rood bloed

Als water uit fonteinen

Stier hurkt onder Madrid staal

En dan het bloedvergieten gisteren in Tiananmen

Wie heeft jouw herinneringen en de mijne bespat

Als een vreemde gelijkenis

Zelfde pijn, zelfde pijn

Als een vreemde gelijkenis

Dezelfde kleur, waar het ook vandaan komt

Tussen dit stromende bloed

Aan de kant van de walvissen

Harpoen in de deining

Gedecimeerd door honderden

Die van wolven, beren

In de verre steppen

Neergeschoten in hun race voor een ketenloos leven

En rood bloed, porseleinen huid

Van die kinderen uit Azië, Birmezen, Tibetanen

Als een vreemde gelijkenis

Zelfde pijn, zelfde pijn

Als een vreemde gelijkenis

Dezelfde kleur, waar het ook vandaan komt

Zes miljard bewustzijnen

En hoeveel horen erbij?

Aan dit droevige gebroed

Naar deze kudde hyena's

Wie ziet verschillen?

Tussen al deze haat

Deze stortvloeden van lijden

Dier of mens

De dood is een theater in ieder geval obsceen

Rood, scharlaken vloeit uit dezelfde aderen

Als een vreemde gelijkenis

Zelfde pijn, zelfde pijn

Als een vreemde gelijkenis

Dezelfde kleur, waar het ook vandaan komt

Als een vreemde gelijkenis

Zelfde pijn, zelfde pijn