Molly Malone - Renaud

À Dublin city

Où les filles sont si jolies

Qui donc se souvient de «sweet Molly Malone»

Elle poussait un vieux chariot

Du bas des rues jusqu’en haut

En proposant

Aux passants

Du lilas, des roses

Du lilas, des roses

Et puis sa fleur au p’tit bonheur

À votre bon cœur

Comme le fit sa mère

Dans les mêmes rues, hier

Molly vendait des fleurs aux mille couleurs

Mais, de toutes, la plus belle

Qui se croyait immortelle

C'était bien celle

Que les demoiselles

Cachent sous leurs dentelles

Du lilas, des roses

Et puis sa fleur au p’tit bonheur

À votre bon cœur

Molly Malone un jour

D’une maladie d’amour

Mourut comme meurent les plus jolies des fleurs

C’est son fantôme, aujourd’hui

Dans les rues de Dublin city

Qui fait pousser

Au fond des cœurs

Des millions de fleurs

Du lilas, des roses

Et puis sa fleur au p’tit bonheur

À votre bon cœur

In de stad Dublin

Waar de meisjes zo mooi zijn

Wie herinnert zich "lieve Molly Malone"

Ze duwde een oude wagen voort

Van de onderkant van de straten naar de top

voorstellend

Aan voorbijgangers

Seringen, rozen

Seringen, rozen

En dan zijn bloem naar het kleine geluk

Naar je goede hart

Zoals zijn moeder deed

In dezelfde straten, gisteren

Molly verkocht bloemen in duizend kleuren

Maar vooral de mooiste

Wie dacht dat ze onsterfelijk was?

Het was goed die ene

dat de dames

Verstoppen onder hun veters

Seringen, rozen

En dan zijn bloem naar het kleine geluk

Naar je goede hart

Molly Malone op een dag

Van een ziekte van liefde

Stierf zoals de mooiste bloemen sterven

Het is zijn geest, vandaag

In de straten van de stad Dublin

wie groeit?

Diep in harten

Miljoenen bloemen

Seringen, rozen

En dan zijn bloem naar het kleine geluk

Naar je goede hart