Les Illusions Perdues - Renaud

On creva ma première bulle de savon

Y’a plus de cinquante ans, depuis je me morfonds

On jeta mon Père Noël en bas du toit

Ça fait belle lurette et j’en reste pantois

Premier amour déçu.

Jamais plus, officiel

Je ne suis remonté jusqu’au septième ciel

Le bon Dieu déconnait, j’ai décroché Jésus

De sa croix n’avait plus rien à faire dessus

Les lendemains chantaient, Hourra l’Oural bravo !

Il m’a semblé soudain qu’ils chantaient un peu faux

J’ai couru pour quitter ce monde saugrenu

Me jeter dans le premier océan venu

Juste voguait par là, le bateau des copains

Je me suis accroché bien fort à ce grappin

Et par enchantement tout fut régénéré

L’espérance cessa d'être désespérée

Et par enchantement tout fut régénéré

L’espérance cessa d'être désespérée

We hebben mijn eerste zeepbel gebarsten

Het is meer dan vijftig jaar geleden dat ik mopperde

Ze gooiden mijn kerstman van het dak

Het is lang geleden en ik ben sprakeloos

Teleurgestelde eerste liefde.

Nooit meer, officieel

Ik ben niet naar de zevende hemel gegaan

De goede God maakt een grapje, ik pakte Jezus op

Van zijn kruis had er niets meer mee te maken

De morgen zongen, Hoera de Oeral bravo!

Het leek me ineens dat ze een beetje vals zongen

Ik rende weg om deze gekke wereld te verlaten

Gooi mezelf in de eerste oceaan die komt

Zojuist voorbij gevaren, de maatjesboot

Ik hield me stevig vast aan die enterhaak

En door magie werd alles geregenereerd

Hoop is niet meer hopeloos

En door magie werd alles geregenereerd

Hoop is niet meer hopeloos