La Teigne - Renaud

L'était bâti comme un moineau

Qu’aurait été malade

À la bouche, derrière son mégot

Y’avait des gros mots en cascades

L'était pas bien gros c’t’asticot

Mais c'était une vrai boule de haine

On y filait plein d’noms d’oiseaux

Même ceux qui l’connaissaient qu'à peine

L’appelaient la teigne

Il avait pas connu ses vieux

Il était d’l’Assistance

Ce genre d'école, pour rendre joyeux

C’est pas exactement Byzance

D’ailleurs on lisait dans ses yeux

Qu’pour qu’y soit bien fallait qu’on l’craigne

Si tu rentrais pas dans son jeux

Putain!

C’que tu r’cevais comme beignes

C'était une teigne

Avec les gonzesse, les mich’tons

L'était encore plus vache

J’te pique tes sous, j’te fous des gnons

Tu tombes amoureuses et j’m’arrache

Pour sa p’tite gueule, ses poings d’béton

Plus d’une se serait jetée à la Seine

Elles lui parlaient d’amour, d’passion

Y répondait par des châtaignes

C'était une teigne

L’avait pas fêté ses vingt berges

Quand, une nuit de novembre

On l’a r’trouvé raide comme un cierge

Pendu au beau milieu d’sa chambre

Si y’a un bon Dieu, une Sainte Vierge

Faut qu’ils l’accueillent à leur enseigne

Parc’qu’avant d’passer sur l’autr’berge

Y m’avait dit personne ne m’aime

J’suis qu’une pauv’teigne

Mais moi qui l’ai connu un peu

Quand parfois j’y repense

Putain!

C’qu’il était malheureux

Putain!

C’qu’y cachait comme souffrance

Sous la pâle blondeur de se frange

Dans ses yeux tristes, dans sa dégaine

Mais j’suis sûr qu’au ciel c’est un ange

Et quand j’pense à lui mon coeur saigne

Adieu la teigne

Adieu la teigne

Adieu la teigne

Werd gebouwd als een mus

Wat zou ziek zijn geweest?

In de mond, achter zijn kont

Er waren trapsgewijze slechte woorden

Het was niet erg groot, het is een made

Maar het was een echte bal van haat

We draaiden veel namen van vogels

Zelfs degenen die hem amper kenden

Noem het ringworm

Hij had zijn oude mensen niet gekend

Hij was van de Assistentie

Dit soort school, om gelukkig te maken

Het is niet bepaald Byzantium

Trouwens, we konden in zijn ogen lezen

Dat om het goed te laten zijn, we er bang voor moesten zijn

Als je zijn spel niet speelt

Hoer!

Wat je als donuts hebt ontvangen

Het was een ringworm

Met de kuikens, de mich'tons

Het was zelfs ineengedoken

Ik steel je geld, het kan me niet schelen

Je wordt verliefd en ik scheur mezelf weg

Voor zijn gezichtje, zijn betonnen vuisten

Meer dan één zou zich in de Seine hebben gegooid

Ze spraken met hem over liefde, over passie

Beantwoord het met kastanjes

Het was een ringworm

Had zijn twintig banken niet gevierd

Wanneer, op een nacht in november

We vonden hem stijf als een kaars

Midden in zijn kamer opgehangen

Als er een goede God is, een Heilige Maagd

Ze moeten het verwelkomen op hun teken

Want voordat u de andere bank doorgeeft

Hij vertelde me dat niemand van me houdt

Ik ben maar een arme mot

Maar ik die hem een ​​beetje kende

Als ik er soms aan denk

Hoer!

Wat was hij ongelukkig

Hoer!

Wat daar verborgen was als lijden?

Onder de lichtblonde pony

In zijn droevige ogen, in zijn quickdraw

Maar ik weet zeker dat het in de hemel een engel is

En als ik aan hem denk bloedt mijn hart

Vaarwel ringworm

Vaarwel ringworm

Vaarwel ringworm