La menthe à l'eau - Renaud

Quand la Marie que j’aimais

S’amenait en minaudant

Dans mon nid, au mois de mai

J’avais jamais mal aux dents

De tout Marie émanait

Le beau, le doux, le mignon

Mais dans ma menue monnaie

Y’avait pas le mot million

Marie n'était pas mémère

Elle aimait bien ma moumouth

Mes mimiques, ma marinière

Et mes manières de mammouth

Les amis de mon aimée

M’amusaient, mais allons-donc

Les habits amidonnés

Ils donnaient dans le bidon

Mais Marie, ma muse, ma reine

N'était pas des masses ma mie

La muse ment et l’amant peine

Si j’puis m’exprimer ainsi

C’est décidé, dès demain

J’ai des idées détonnantes

Je vais demander la main

De Marie, si ça l’enchante

Si j’aimais sa tombola

Si jamais ça tombe à l’eau

Mon amante deviendra

Ben voyons, l’amante à l’eau

Toen de Mary waar ik van hield

Kwam spottend

In mijn nest, in de maand mei

Ik heb nooit kiespijn gehad

Van alles wat Mary uitstraalde

Het mooie, het lieve, het schattige

Maar in mijn kleingeld

Er was niet het woord miljoen

Marie was geen moeder

Ze hield van mijn mond

Mijn gezichtsuitdrukkingen, mijn matroos

En mijn mammoet manieren

Vrienden van mijn geliefde

Heb me geamuseerd, maar laten we gaan

De gesteven kleding

Ze gaven in het blik

Maar Mary, mijn muze, mijn koningin

Was niet de massa schat?

De muze liegt en de minnaar doet pijn

Als ik mezelf zo kan uitdrukken

Het is besloten, morgen

Ik heb geweldige ideeën

Ik zal om de hand vragen

Van Mary, als het haar bevalt

Als ik zijn loterij leuk vond

Als het ooit door de afvoer gaat

Mijn geliefde zal worden

Nou, eens kijken, de minnaar in het water