L'orage - Renaud

Parlez-moi de la pluie et non pas du beau temps

Le beau temps me dégoute et m’fait grincer les dents

Le bel azur me met en rage

Car le plus grand amour qui m’fut donné sur terr'

Je l’dois au mauvais temps, je l’dois à Jupiter

Il me tomba d’un ciel d’orage

Par un soir de novembre, à cheval sur les toits

Un vrai tonnerr' de Brest, avec des cris d’putois

Allumait ses feux d’artifice

Bondissant de sa couche en costume de nuit

Ma voisine affolée vint cogner à mon huis

En réclamant mes bons offices

«Je suis seule et j’ai peur, ouvrez-moi, par pitié

Mon époux vient d’partir faire son dur métier

Pauvre malheureux mercenaire

Contraint d’coucher dehors quand il fait mauvais temps

Pour la bonne raison qu’il est représentant

D’un' maison de paratonnerres "

En bénissant le nom de Benjamin Franklin

Je l’ai mise en lieu sûr entre mes bras câlins

Et puis l’amour a fait le reste

Toi qui sèmes des paratonnerr’s à foison

Que n’en as-tu planté sur ta propre maison

Erreur on ne peut plus funeste

Quand Jupiter alla se faire entendre ailleurs

La belle, ayant enfin conjuré sa frayeur

Et recouvré tout son courage

Rentra dans ses foyers fair' sécher son mari

En m’donnant rendez-vous les jours d’intempérie

Rendez-vous au prochain orage

A partir de ce jour j’n’ai plus baissé les yeux

J’ai consacré mon temps à contempler les cieux

A regarder passer les nues

A guetter les stratus, à lorgner les nimbus

A faire les yeux doux aux moindres cumulus

Mais elle n’est pas revenue

Son bonhomm' de mari avait tant fait d’affair’s

Tant vendu ce soir-là de petits bouts de fer

Qu’il était dev’nu millionnaire

Et l’avait emmenée vers des cieux toujours bleus

Des pays imbécil's où jamais il ne pleut

Où l’on ne sait rien du tonnerre

Dieu fass' que ma complainte aille, tambour battant

Lui parler de la pluie, lui parler du gros temps

Auxquels on a t’nu tête ensemble

Lui conter qu’un certain coup de foudre assassin

Dans le mill' de mon coeur a laissé le dessin

D’un' petit' fleur qui lui ressemble

Vertel me over de regen en niet over het goede weer

Het goede weer walgt van me en doet me ineenkrimpen

Het prachtige azuur maakt me woedend

Want de grootste liefde die mij op aarde is gegeven

Ik heb het te danken aan het slechte weer, ik ben het aan Jupiter verschuldigd

Het viel op mij uit een stormachtige lucht

Op een novemberavond, rijden op de daken

Een echte donder uit Brest, met stinkdierkreten

Steek zijn vuurwerk aan

Uit zijn bed springen in een nachtpak

Mijn radeloze buurman klopte op mijn deur

Door mijn goede diensten op te eisen

"Ik ben alleen en ik ben bang, sta open voor mij, alsjeblieft

Mijn man is net vertrokken om zijn zware werk te doen

Arme ongelukkige huurling

Gedwongen om buiten te slapen als het slecht weer is

Om de goede reden dat hij een vertegenwoordiger is

Van een 'huis van bliksemafleiders'

Door de naam van Benjamin Franklin te zegenen

Ik legde haar op een veilige plek tussen mijn knuffelige armen

En toen deed de liefde de rest

Jij die bliksemafleiders in overvloed zaait

Waarom heb je er niet wat op je eigen huis geplant?

Kan niet meer fatale fout zijn

Toen Jupiter ergens anders heen ging om gehoord te worden

Schoonheid, die eindelijk haar angst heeft afgeweerd

En herwon al zijn moed

Keerde terug naar haar huizen om haar man af te drogen

Door mij een afspraak te geven op dagen met slecht weer

Tot ziens bij de volgende storm

Vanaf die dag keek ik nooit meer naar beneden

Ik bracht mijn tijd door met het overdenken van de hemel

Om de wolken voorbij te zien gaan

Kijken naar de stratus, lonken naar de nimbus

Om ogen te maken bij de minste cumulus

Maar ze kwam niet terug

Haar goedaardige echtgenoot had zoveel zaken gedaan

Zo verkocht die nacht van kleine stukjes ijzer

Dat hij miljonair was geworden

En nam haar mee naar de altijd blauwe luchten

Stomme landen waar het nooit regent

Waar niets bekend is van de donder

God laat mijn klacht gaan, tromgeroffel

Vertel hem over de regen, vertel hem over het slechte weer

Met wie we samen je hoofd bloot

Vertel hem dat een bepaalde moordenaar liefde op het eerste gezicht

In de molen van mijn hart verliet de tekening

Van een 'klein' bloemetje dat op hem lijkt