Héloïse - Renaud

Tiens moi bien la main Héloïse

Tiens bien celle de ta mère aussi

Chose dûe, chose promise

Tu voulais Venise la voici

Sur la lagune aux eaux si grises

Une escapade improvisée

Nous sommes partis sans valise

Certains diront qu’on s’est sauvé

Dans cette ville banquise

Résonnent nos pas

Y’a des cités qui s’amenuisent

Mais l’amour pas

Et dans le jour qui s'éternise

On se croirait au carnaval

Moi le Pierrot

Vous les Marquises

Vous si belles et moi si pâle

La source à laquelle je puise

Et qui jamais ne se tarit

Coule à vos lèvres aux cerises

Quand l’une chante et l’autre rit

Dans cette ville banquise

Résonnent nos pas

Y’a des cités qui s’amenuisent

Mais l’amour pas

Tiens moi bien la main, Héloïse

Serre la aussi fort que tu peux

Est ce que comme moi tu réalises

Ce qu’il se joue devant nos yeux

Il y a ces choses qui s’enlisent

Et celles qui éternellement

Teindront comme tu tiens, Héloïse

Ma main et celle de ta maman

Dans cette ville banquise

Résonnent nos pas

Y’a des cités qui s’amenuisent

Mais l’amour pas

Dans cette ville banquise

Résonnent nos pas

Y’a des cités qui s’amenuisent

Mais l’amour pas

Houd mijn hand vast Heloise

Houd ook vast aan die van je moeder

Ding verschuldigd, ding beloofd

Je wilde Venetië, hier is het

Op de grijswaterlagune

Een geïmproviseerd uitje

We vertrokken zonder koffer

Sommigen zullen zeggen dat we onszelf hebben gered

In deze ijsstad

onze voetstappen weerklinken

Er zijn steden die krimpen

Maar hou niet van

En in de dag die voortduurt

Lijkt wel carnaval

Ik de Pierrot

Jij Marquesas

Jij bent zo mooi en ik zo bleek

De bron waaruit ik put

En dat houdt nooit op

Stroom naar je kersenlippen

Als de een zingt en de ander lacht

In deze ijsstad

onze voetstappen weerklinken

Er zijn steden die krimpen

Maar hou niet van

Houd mijn hand vast, Heloise

Houd het zo strak als je kunt

Realiseer je je net als ik?

Wat speelt er voor onze ogen

Er zijn van die dingen die vastlopen

En degenen die voor altijd

Zal verven zoals je wilt, Héloïse

Mijn hand en de hand van je moeder

In deze ijsstad

onze voetstappen weerklinken

Er zijn steden die krimpen

Maar hou niet van

In deze ijsstad

onze voetstappen weerklinken

Er zijn steden die krimpen

Maar hou niet van