Déserteur - Renaud

Monsieur le président je vous fais une bafouille

Que vous lirez sûrement si vous avez des couilles

Je viens de recevoir un coup d’fil de mes vieux

Pour m’prévenir qu’les gendarmes s'étaient pointés chez eux

J’ose pas imaginer c’que leur a dit mon père

Lui, les flics, les curés et puis les militaires

Il les a vraiment dans l’nez, p’t-être encore plus que moi

Dès qu’il peut en bouffer l’vieil anar' y s’gêne pas, l’vieil anar' y s’gêne pas

Alors y parait qu’on m’cherche, qu’la France a besoin d’moi

C’est con, j’suis en Ardèche, y fait beau, tu crois pas?

J’suis là avec des potes, des écolos marrants

On a une vieille bicoque, on la retape tranquillement

On fait pousser des chèvres, on fabrique des bijoux

On peut pas dire qu’on s’crève, l’travail, c’est pas pour nous

On a des plantations, pas énormes, trois hectares

D’une herbe qui rend moins con, non, c’est pas du Ricard, non, c’est pas du

Ricard

Monsieur le président je suis un déserteur

De ton armée de glands, de ton troupeau d’branleurs

Ils auront pas ma peau, toucheront pas à mes cheveux

J’saluerai pas l’drapeau, j’marcherai pas comme les bœufs

J’irai pas en Allemagne faire le con pendant douze mois

Dans une caserne infâme avec des plus cons qu’moi

J’aime pas recevoir des ordres, j’aime pas me lever tôt

J’aime pas étrangler le borgne, plus souvent qu’il ne faut, plus souvent qu’il

ne faut

Puis surtout c’qui m’déplaît c’est que j’aime pas la guerre

Et qui c’est qui la fait?

Ben c’est les militaires

Ils sont nuls, ils sont moches et puis ils sont teigneux

Maintenant j’vais t’dire pourquoi j’veux jamais être comme eux

Quand les russes, les 'ricains feront péter la planète

Moi, j’aurais l’air malin avec ma bicyclette

Mon pantalon trop court, mon fusil, mon calot

Ma ration d’topinambour et ma ligne Maginot, et ma ligne Maginot

Alors me gonfle pas, ni moi, ni tous mes potes

Je serai jamais soldat, j’aime pas les bruits de bottes

T’as plus qu'à pas t’en faire et construire tranquilos

Tes centrales nucléaires, tes sous-marins craignos

Mais va pas t’imaginer, monsieur le président

Que j’suis manipulé par les rouges ou les blancs

Je n’suis qu’un militant du parti des oiseaux

Des baleines, des enfants, de la terre et de l’eau, de la terre et de l’eau

Monsieur le président pour finir ma bafouille

J’voulais t’dire simplement ce soir on fait des nouilles

A la ferme c’est l’panard, si tu veux, viens bouffer

On fumera un pétard et on pourra causer (x2)

Meneer de president, ik ga stotteren

Die je zeker zult lezen als je ballen hebt

Ik kreeg net een telefoontje van mijn oude mensen

Om me te waarschuwen dat de gendarmes bij hun huis waren komen opdagen

Ik durf me niet in te beelden wat mijn vader tegen hen zei

Hij, de politie, de priesters en dan het leger

Hij heeft ze echt in zijn neus, misschien zelfs meer dan ik

Zodra hij de oude anar kan eten, vind je het niet erg, de oude anar vind je niet erg

Dus het lijkt erop dat ze me zoeken, dat Frankrijk me nodig heeft

Het is stom, ik ben in de Ardèche, het is mooi weer, vind je niet?

Ik ben hier met vrienden, grappig milieuvriendelijk

We hebben een oude hut, we zijn hem stilletjes aan het opknappen

We kweken geiten, we maken sieraden

We kunnen niet zeggen dat we dood gaan, werk is niets voor ons

We hebben plantages, niet enorm, drie hectare

Van een wiet waar je minder dom van wordt, nee, dat is Ricard niet, nee, dat is het niet

Richard

Meneer de president, ik ben een deserteur

Van je leger van eikels, van je kudde wankers

Ze pakken mijn huid niet, raken mijn haar niet aan

Ik zal de vlag niet groeten, ik zal niet lopen als ossen

Ik ga niet naar Duitsland om twaalf maanden te rotzooien

In een beruchte kazerne met meer idioten dan ik

Ik hou niet van bestellingen aannemen, ik hou er niet van om vroeg op te staan

Ik hou er niet van om de eenogige te wurgen, vaker dan nodig, vaker dan nodig

hoeft niet

Wat ik vooral niet leuk vind, is dat ik niet van oorlog houd

En wie doet het?

Nou, het is het leger

Ze zuigen, ze zijn lelijk en dan zijn ze chagrijnig

Nu ga ik je vertellen waarom ik nooit zoals zij wil zijn

Wanneer de Russen, de 'Ricanen de planeet zullen opblazen'

Ik, ik zou er slim uitzien met mijn fiets

Mijn broek te kort, mijn pistool, mijn pet

Mijn artisjokrantsoen uit Jeruzalem en mijn Maginotlinie, en mijn Maginotlinie

Dus maak me niet kwaad of al mijn homies

Ik zal nooit een soldaat zijn, ik hou niet van het geluid van laarzen

Maak je geen zorgen en bouw kalmeringsmiddelen op

Je kerncentrales, je enge onderzeeërs

Maar denk het niet, meneer de president...

Dat ik gemanipuleerd ben door de rode of de witte

Ik ben gewoon een vogelfeestactivist

Van walvissen, kinderen, land en water, land en water

Meneer de president om mijn stotteren af ​​te maken

Ik wilde je alleen vertellen dat we vanavond noedels maken

Op de boerderij is het de panard, als je wilt, kom maar eten

We roken een vuurwerk en we kunnen kletsen (x2)