Chanson Dégueulasse - Renaud

Il s’appelait Hughes, il était pas moche

Pas trop con non plus, y vivait tout seul

Il avait pas la langue dans sa poche

Sinon c’est sa poche qu’aurait pué d’la gueule

L’avait en effet un problème sévère

Qui depuis tout p’tit lui causait souci

Il avait l’haleine d’un vieux camembert

Le souffle violent d’un printemps pourri

Comme un gars qu’aurait bouffé du vautour

Roulé des galoches à un troupeau d’hyènes

Y r’foulait du goulut comme si d’puis toujours

Il’avait embrassé les idées d’Le Pen

Ça schlinguait un peu comme une manque en grève

Comme un sac poubelle longtemps oublié

Comme un poisson mort échoué sur la grève

Comme une charogne au fond d’un fossé

Chanson dégueulasse mais chanson profonde

Chanson un peu crasse comme le monde

Il aimait Julie et la Julie donc

L’aimait en retour, elle qui jamais

N’avait pu conquir le cœur de quiconque

Accepta l’amour que le Hughes offrait

La jolie Julie avait elle aussi

Un problème grave, majeur et sérieux

Qui depuis petite lui causait souci

Elle puait des pieds — d’un seul?

non, des deux

Comme quelqu’un qu’aurait marché sur la tête

A Ducon-Pauwels ou à B.H.L

Comme quelqu’un qu’aurait taillé ses chaussettes

Dans un vieux Libé aux pages culturelles

Ça schlinguait le vestiaire du Parc des Princes

Comme un chien mouillé mort depuis huit jours

Comme un barbecue dimanche en province

Comme un maillot jaune à l’arrivée du tour

Chanson dégueulasse mais chanson jolie

Chanson un peu crasse comme la vie

Tous les deux s’affairent le soir de leurs noces

À se nettoyer ratiches et arpions

Lui frotte ses dents avec un balai-brosse

Les rince au gas-oil, mange du savon

Elle s’est enfermée dans la salle de bains

Se nettoie les pieds au fer à souder

Y verse les plus doux parfums

Shalimar, Opium et Ajax WC

Arrivés au lit, malgré leurs efforts

L’odeur est immonde, prenante, torride

Suffocante en diable, débandante à mort

Leur premier amour risque d'être un bide

Il lui dit: Chérie, je dois t’avouer

Mon drame impossible, ma douleur secrète

Elle lui dit: T’inquiète, je l’ai deviné

Mon amour, tu as bouffé mes chaussettes

Chanson dégueulasse mais chanson d’amour

Chanson un peu crasse comme l’amour

Zijn naam was Hughes, hij was niet lelijk

Ook niet dom, woonde daar helemaal alleen

Hij had zijn tong niet in zijn zak

Anders zou het zijn zak zijn die naar de mond zou hebben gestonken

Hij had inderdaad een ernstig probleem

Wie baarde hem sinds zijn jeugd zorgen?

Hij had de adem van een oude camembert

De gewelddadige adem van een verrotte bron

Als een man die een gier heeft gegeten

Opgerolde overschoenen voor een kudde hyena's

Er vloeide gulzigheid alsof het voor altijd was

Hij had de ideeën van Le Pen . omarmd

Het lijkt een beetje op een gebrek aan staking

Als een lang vergeten vuilniszak

Als een dode vis aangespoeld op het strand

Als aas op de bodem van een sloot

Vies lied maar diep lied

Lied een beetje vuil als de wereld

Hij hield zo veel van Julie en Julie

Hield van haar terug, zij die nooit

Kon niemands hart winnen

Accepteerde de liefde die de Hughes aanboden

Mooie Julie had ook

Een serieus, groot en serieus probleem

Wie, sinds klein, baarde hem zorgen?

Ze stonk naar voeten - een?

nee, beide

Als iemand die op zijn hoofd zou hebben getrapt

Bij Ducon-Pauwels of bij B.H.L.

Als iemand die zijn sokken zou hebben afgesneden

In een oude Libé met culturele pagina's

Het schlinguait de kleedkamer van het Parc des Princes

Als een natte hond die acht dagen dood is

Zoals een barbecue zondag in de provincie

Als een gele trui aan de finish van de ronde

Walgelijk lied maar mooi lied

Lied een beetje vuil als het leven

Beiden zijn druk bezig op hun huwelijksnacht

Om ratels en arpions op te ruimen

Hij poetst zijn tanden met een duwbezem

Spoel ze in diesel, eet zeep

Ze sloot zichzelf op in de badkamer

Reinigt haar voeten met een soldeerbout

Schenk de zoetste parfums

Shalimar, Opium en Ajax WK

Ondanks hun inspanningen in bed aangekomen

De geur is smerig, aangrijpend, verzengend

Verstikkend als de hel, ontbindend tot de dood

Hun eerste liefde kan een flop worden

Hij zegt tegen haar: schat, ik moet je bekennen

Mijn onmogelijke drama, mijn geheime pijn

Ze zei tegen hem: maak je geen zorgen, ik raad het al

Mijn liefste, je hebt mijn sokken opgegeten

Walgelijk lied maar liefdeslied

Lied een beetje vuil als liefde