A La Close - Renaud

Les serveurs y officient de noir et blanc vêtus

Quelques-uns, gilet vert, d’autres, nœud-papillon

Peu m’importe, pour moi ils pourraient être nus

Ils ne dédaignent pas qu’on

Les appelle «garçon «Ils feraient aussi bien leur boulot tout en rose

À la Close, à la Close

Dans ce bar parisien au cœur de Montparnasse

Que l’on appelle aussi Closerie des lilas

J’ai mon coin réservé, j’ai ma petite place

Dans le calme, le silence ou bien le brouhaha

Et je noircis des pages de rimes et de prose

À la Close, à la Close

Dans ce décor de cuir, de cuivre et d’acajou

Sous les lampes vieillottes, cette douce pénombre

Je regarde passer les bourgeois, les voyous

Et puis les écrivains et les femmes du monde

Ce monde qui défile, qui s’abreuve et qui pose

À la Close, à la Close

Sur les tables, gravés dans le laiton vieilli

Il y a les noms de ceux, plus célèbres que moi

Qui vinrent fréquenter cet endroit inouï

Pour y boire l’Absinthe et la mélancolie

Hemingway, Aragon, Lénine et Machin-chose

À la Close, à la Close

C’est dans ce bel endroit inconnu des blaireaux

Que je t’ai rencontrée mon amour, ma beauté

Pour toi j’ai retrouvé le joli goût de l’eau

Renoncé pour toujours au poison anisé

Tu m’as, petite fille, sauvé de la cirrhose

À la Close, à la Close

Tu m’as, petite fille, sauvé de la cirrhose

De obers werken daar in zwart-wit gekleed

Sommige, groen vest, andere, vlinderdas

Het kan me niet schelen, voor mij zouden ze naakt kunnen zijn

Ze minachten niet dat we

Noem ze jongen, ze kunnen hun werk net zo goed allemaal in het roze doen

Bij het Sluiten, bij het Sluiten

In deze Parijse bar in het hart van Montparnasse

Ook wel Closerie des seringen genoemd

Ik heb mijn gereserveerde hoek, ik heb mijn kleine plaats

In de rust, de stilte of de drukte

En ik maak pagina's met rijm en proza ​​zwart

Bij het Sluiten, bij het Sluiten

In dit decor van leer, koper en mahonie

Onder de ouderwetse lampen, dit zachte halflicht

Ik kijk naar de burgerlijke pass, de misdadigers

En dan de schrijvers en de vrouwen van de wereld

Deze wereld die scrollt, die drinkt en die poseert

Bij het Sluiten, bij het Sluiten

Op de tafels, geëtst in verouderd messing

Daar zijn de namen van, beroemder dan ik

Wie kwam er om deze ongelooflijke plek te bezoeken?

Absint en melancholie drinken

Hemingway, Aragon, Lenin en nog iets

Bij het Sluiten, bij het Sluiten

Het is op die prachtige plek die voor dassen onbekend is

Dat ik je ontmoette mijn liefde, mijn schoonheid

Voor jou vond ik de mooie smaak van water

Voor altijd afstand gedaan van anijsgif

Je hebt me gered, klein meisje, van cirrose

Bij het Sluiten, bij het Sluiten

Je hebt me gered, klein meisje, van cirrose