A Carlingford - Renaud

Mes deux frères, comme moi, ont grandi là-bas

Les pieds dans la tourbe noire

Loin des vertes prairies du connemara

Entre navan et mullingar

Quand la grande famine est arrivée

Quand le père a rejoint la tombe

Nous avons quitté ces terres désolées

Au fond du cœur un nouveau monde

À carlingford, à carlingford

Nous avons posé nos ballots

Échoués sur les docks avec les oiseaux

Nous avons attendu le bateau

Mon grand frère donovan, cœur d’or, innocent

Pour nous donner du pain

A viré bandit, voleur, trafiquant

A sali à jamais ses mains

Petit frère henry est parti lui aussi

Enrôlé dans une sale armée

Pour un bol de soupe et un fusil

Il a appris à ramper

À carlingford, à carlingford

Sur les docks, avec les matelots

J’ai crié au vent avec les oiseaux

Et j’ai attendu le bateau

Lorsque grand frère fut jeté aux fers

Condamné à pendre demain

Quand petit frère revint de la guerre

Dans un costume de sapin

J’ai pleuré des torrents de larmes salées

À en faire déborder l’océan

Et puis j’ai maudit le ciel irlandais

Qui emporte tous ses enfants

À carlingford, à carlingford

Du haut des tours du vieux château

Un beau jour enfin, un matin pourtant

J’ai vu arriver le bateau

À carlingford, à carlingford

J’ai tourné à jamais le dos

À ma terre, à ma mère et puis aux oiseaux

En embarquant sur le bateau

Mijn twee broers zijn er, net als ik, opgegroeid

Voeten in het zwarte veen

Ver van de groene weiden van Connemara

Tussen navan en mullingar

Toen de grote hongersnood kwam

Toen de vader het graf bereikte

We hebben deze woestenij verlaten

Diep in het hart een nieuwe wereld

Naar Carlingford, naar Carlingford

We leggen onze bundels neer

Aangespoeld op de haven met de vogels

We wachtten op het schip

Mijn grote broer Donovan, hart van goud, onschuldig

Om ons brood te geven

Ontslagen bandiet, dief, mensenhandelaar

Voor altijd zijn handen bevuild

Kleine broer Henry is ook weg

Opgesteld in een vies leger

Voor een kom soep en een pistool

Hij leerde kruipen

Naar Carlingford, naar Carlingford

Op de kade, met de matrozen

Ik huilde tegen de wind met de vogels

En ik wachtte op de boot

Toen grote broer in de ijzers werd gegooid

Veroordeeld om morgen op te hangen

Toen broertje terugkwam uit de oorlog

In een dennenboomkostuum

Ik huilde stortvloeden van zoute tranen

Om de oceaan te laten overstromen

En toen vervloekte ik de Ierse luchten

Die al haar kinderen wegneemt

Naar Carlingford, naar Carlingford

Vanaf de top van de torens van het oude kasteel

Eindelijk een mooie dag, toch een ochtend

Ik zag de boot aankomen

Naar Carlingford, naar Carlingford

Ik heb me voor altijd de rug toegekeerd

Naar mijn land, naar mijn moeder en dan naar de vogels

Aan boord van het schip