Old Friend - Renato Russo

Everytime I’ve lost another lover

I call up my old friend

And say let’s get together

I’m under the weather

Another love has suddenly come to an end

And he listens as I tell him my sad story

And wonders at my taste in men

And we wonder why I do it

And the pain of getting through it

And he laughs and says: «You'll do it again !»

And we sit in a bar and talk till two

'Bout life and love as old friends do

And tell each other what we’ve been through

How love is rare, life is strange

Nothing lasts, people change

And I ask him if his life is ever lonely

And if he ever feels despair

And he says he’s learned to love it

'Cause that’s really a part of it

And it helps him feel the good times when they’re there

And we wonder if I’ll live with any lover

Or spend my life alone

And the bartender is dozing

And it’s getting time for closing

So we figure that I’ll make it on my own

But we’ll meet the year we’re sixty-two

And travel the world as old friends do

And tell each other what we’ve been through

How love is rare, life is strange

Nothing lasts, people change

Elke keer als ik een andere minnaar heb verloren

Ik bel mijn oude vriend op

En zeg laten we eens samenkomen

Ik ben onder het weer

Er is plotseling een einde gekomen aan een andere liefde

En hij luistert terwijl ik hem mijn trieste verhaal vertel

En wonderen naar mijn smaak in mannen

En we vragen ons af waarom ik het doe

En de pijn om er doorheen te komen

En hij lacht en zegt: «Je doet het weer!»

En we zitten in een bar en praten tot twee uur

'Over leven en liefde zoals oude vrienden doen'

En vertel elkaar wat we hebben meegemaakt

Hoe liefde zeldzaam is, het leven is vreemd

Niets blijft, mensen veranderen

En ik vraag hem of zijn leven ooit eenzaam is

En als hij ooit wanhoop voelt

En hij zegt dat hij heeft geleerd ervan te houden

Want dat hoort er echt bij

En het helpt hem de goede tijden te voelen wanneer ze er zijn

En we vragen ons af of ik bij een minnaar zal wonen

Of mijn leven alleen doorbrengen

En de barman is aan het dommelen

En het wordt tijd om te sluiten

Dus we gaan ervan uit dat ik het alleen zal redden

Maar we zullen het jaar ontmoeten dat we tweeënzestig zijn

En reis de wereld rond zoals oude vrienden doen

En vertel elkaar wat we hebben meegemaakt

Hoe liefde zeldzaam is, het leven is vreemd

Niets blijft, mensen veranderen