Faroeste Caboclo - Renato Russo

Não tinha medo o tal João de Santo Cristo

Era o que todos diziam quando ele se perdeu

Deixou pra trás todo o marasmo da fazenda

Só pra sentir no seu sangue o ódio que Jesus lhe deu

Quando criança só pensava em ser bandido

Ainda mais quando com um tiro de soldado o pai morreu

Era o terror da cercania onde morava

E na escola até o professor com ele aprendeu

Ia pra igreja só pra roubar o dinheiro

Que as velhinhas colocavam na caixinha do altar

Sentia mesmo que era mesmo diferente

Sentia que aquilo ali não era o seu lugar

Ele queria sair para ver o mar

E as coisas que ele via na televisão

Juntou dinheiro para poder viajar

De escolha própria, escolheu a solidão

Comia todas as menininhas da cidade

De tanto brincar de médico, aos doze era professor

Aos quinze, foi mandado pro reformatório

Onde aumentou seu ódio diante de tanto terror

Não entendia como a vida funcionava

Discriminação por causa da sua classe e sua cor

Ficou cansado de tentar achar resposta

E comprou uma passagem, foi direto a Salvador

E lá chegando foi tomar um cafezinho

E encontrou um boiadeiro com quem foi falar

E o boiadeiro tinha uma passagem e ia perder a viagem

Mas João foi lhe salvar

Dizia ele: «Estou indo pra Brasília

Neste país lugar melhor não há

Tô precisando visitar a minha filha

Eu fico aqui e você vai no meu lugar»

E João aceitou sua proposta

E num ônibus entrou no Planalto Central

Ele ficou bestificado com a cidade

Saindo da rodoviária, viu as luzes de Natal

«Meu Deus, mas que cidade linda

No Ano-Novo eu começo a trabalhar»

Cortar madeira, aprendiz de carpinteiro

Ganhava cem mil por mês em Taguatinga

Na sexta-feira ia pra zona da cidade

Gastar todo o seu dinheiro de rapaz trabalhador

E conhecia muita gente interessante

Até um neto bastardo do seu bisavô

Um peruano que vivia na Bolívia

E muitas coisas trazia de lá

Seu nome era Pablo e ele dizia

Que um negócio ele ia começar

E Santo Cristo até a morte trabalhava

Mas o dinheiro não dava pra ele se alimentar

E ouvia às sete horas o noticiário

Que sempre dizia que o seu ministro ia ajudar

Mas ele não queria mais conversa

E decidiu que, como Pablo, ele ia se virar

Elaborou mais uma vez seu plano santo

E sem ser crucificado, a plantação foi começar

Logo logo os maluco da cidade souberam da novidade

«Tem bagulho bom ai!»

E João de Santo Cristo ficou rico

E acabou com todos os traficantes dali

Fez amigos, frequentava a Asa Norte

E ia pra festa de rock, pra se libertar

Mas de repente

Sob uma má influência dos boyzinho da cidade

Começou a roubar

Já no primeiro roubo ele dançou

E pro inferno ele foi pela primeira vez

Violência e estupro do seu corpo

«Vocês vão ver, eu vou pegar vocês»

Agora o Santo Cristo era bandido

Destemido e temido no Distrito Federal

Não tinha nenhum medo de polícia

Capitão ou traficante, playboy ou general

Foi quando conheceu uma menina

E de todos os seus pecados ele se arrependeu

Maria Lúcia era uma menina linda

E o coração dele pra ela o Santo Cristo prometeu

Ele dizia que queria se casar

E carpinteiro ele voltou a ser

«Maria Lúcia pra sempre vou te amar

E um filho com você eu quero ter»

O tempo passa e um dia vem na porta

Um senhor de alta classe com dinheiro na mão

E ele faz uma proposta indecorosa

E diz que espera uma resposta, uma resposta do João

«Não boto bomba em banca de jornal

Nem em colégio de criança isso eu não faço não

E não protejo general de dez estrelas

Que fica atrás da mesa com o cu na mão

E é melhor senhor sair da minha casa

Nunca brinques com um Peixes de ascendente Escorpião»

Mas antes de sair, com ódio no olhar, o velho disse

«Você perdeu sua vida, meu irmão»

«Você perdeu a sua vida meu irmão

Você perdeu a sua vida meu irmão

Essas palavras vão entrar no coração

Eu vou sofrer as consequências como um cão»

Não é que o Santo Cristo estava certo

Seu futuro era incerto e ele não foi trabalhar

Se embebedou e no meio da bebedeira

Descobriu que tinha outro trabalhando em seu lugar

Falou com Pablo que queria um parceiro

E também tinha dinheiro e queria se armar

Pablo trazia o contrabando da Bolívia

E Santo Cristo revendia em Planaltina

Mas acontece que um tal de Jeremias

Traficante de renome, apareceu por lá

Ficou sabendo dos planos de Santo Cristo

E decidiu que, com João ele ia acabar

Mas Pablo trouxe uma Winchester-22

E Santo Cristo já sabia atirar

E decidiu usar a arma só depois

Que Jeremias começasse a brigar

Jeremias, maconheiro sem-vergonha

Organizou a Rockonha e fez todo mundo dançar

Desvirginava mocinhas inocentes

Se dizia que era crente mas não sabia rezar

E Santo Cristo há muito não ia pra casa

E a saudade começou a apertar

«Eu vou me embora, eu vou ver Maria Lúcia

Já tá em tempo de a gente se casar»

Chegando em casa então ele chorou

E pro inferno ele foi pela segunda vez

Com Maria Lúcia Jeremias se casou

E um filho nela ele fez

Santo Cristo era só ódio por dentro

E então o Jeremias pra um duelo ele chamou

«Amanhã às duas horas na Ceilândia

Em frente ao lote 14, é pra lá que eu vou

E você pode escolher as suas armas

Que eu acabo mesmo com você, seu porco traidor

E mato também Maria Lúcia

Aquela menina falsa pra quem jurei o meu amor»

E o Santo Cristo não sabia o que fazer

Quando viu o repórter da televisão

Que deu notícia do duelo na TV

Dizendo a hora e o local e a razão

No sábado então, às duas horas

Todo o povo sem demora foi lá só para assistir

Um homem que atirava pelas costas

E acertou o Santo Cristo começou a sorrir

Sentindo o sangue na garganta

João olhou pras bandeirinhas e pro povo a aplaudir

E olhou pro sorveteiro e pras câmeras e

A gente da TV que filmava tudo ali

E se lembrou de quando era uma criança

E de tudo o que vivera até ali

E decidiu entrar de vez naquela dança

«Se a via-crucis virou circo, estou aqui»

E nisso o sol cegou seus olhos

E então Maria Lúcia ele reconheceu

Ela trazia a Winchester-22

A arma que seu primo Pablo lhe deu

«Jeremias, eu sou homem.

coisa que você não é

E não atiro pelas costas não

Olha pra cá filha da puta, sem vergonha

Dá uma olhada no meu sangue e vem sentir o teu perdão»

E Santo Cristo com a Winchester-22

Deu cinco tiros no bandido traidor

Maria Lúcia se arrependeu depois

E morreu junto com João, seu protetor

E o povo declarava que João de Santo Cristo

Era santo porque sabia morrer

E a alta burguesia da cidade

Não acreditou na história que eles viram na TV

E João não conseguiu o que queria

Quando veio pra Brasília, com o diabo ter

Ele queria era falar pro presidente

Pra ajudar toda essa gente que só faz

Sofrer

De dergelijke João de Santo Cristo was niet bang

Dat zei iedereen toen hij verdwaalde

Links achter alle boerderij doldrums

Gewoon om in je bloed de haat te voelen die Jezus je gaf

Als kind dacht ik er alleen aan om een ​​dief te zijn

Zeker toen met een soldatenschot de vader stierf

Het was de terreur van de omgeving waar ik woonde

En op school leerde zelfs de leraar van hem

Ik ging naar de kerk om het geld te stelen

Die de oude dames in het kleine altaardoosje stopten

Ik had echt het gevoel dat het anders was.

Hij voelde dat dat niet zijn plaats was

Hij wilde naar buiten om de zee te zien

En de dingen die hij op televisie zag

Geld ingezameld om te kunnen reizen

Uit eigen keuze koos hij voor eenzaamheid

Ik heb alle kleine meisjes in de stad opgegeten

Nadat hij zoveel dokter had gespeeld, was hij op zijn twaalfde leraar

Op zijn vijftiende werd hij naar het tuchthuis gestuurd

Waar nam je haat toe ondanks zoveel terreur?

Ik begreep niet hoe het leven werkte

Discriminatie vanwege je klas en je kleur

Moe van het zoeken naar een antwoord

En kocht een kaartje, ging rechtstreeks naar Salvador

En toen hij daar aankwam, dronk hij koffie

En vond een cowboy met wie hij ging praten

En de veeboer had een kaartje en zou de reis missen

Maar John ging hem redden

Hij zei: "Ik ga naar Brasilia"

In dit land is er geen betere plek

Ik moet mijn dochter bezoeken

Ik blijf hier en jij gaat in mijn plaats»

E João heeft je voorstel geaccepteerd

En op een bus kwam Planalto Central binnen

Hij stond versteld van de stad

Toen hij het busstation verliet, zag hij de kerstverlichting

«Mijn God, wat een prachtige stad

Op het nieuwe jaar begin ik met werken»

Hout hakken, leerling timmerman

Ik verdiende honderdduizend per maand in Taguatinga

Op vrijdag ging ik naar de stad

Geef al je werkjongensgeld uit

En ik kende veel interessante mensen

Zelfs een bastaardkleinzoon van je overgrootvader

Een Peruaan die in Bolivia woonde

En veel dingen die ik daar heb meegenomen

Zijn naam was Pablo en hij zei:

Wat een bedrijf zou hij beginnen

En Santo Cristo tot de dood werkte

Maar het geld was niet genoeg om hem te voeden

En luisterde om zeven uur naar het nieuws

Die altijd zei dat zijn minister zou helpen?

Maar hij wilde niet meer praten

En hij besloot dat hij, net als Pablo, zich zou omdraaien

Hij werkte zijn heilige plan nog eens uit

En zonder gekruisigd te worden, begon het planten

Al snel hoorden de gekke mensen in de stad over het nieuws

"Er zijn goede dingen daar!"

En João de Santo Cristo werd rijk

En het eindigde met alle mensenhandelaars daar

Vrienden gemaakt, bij Asa Norte . geweest

Ik ging naar het rockfeest, om me te bevrijden

Maar opeens

Onder een slechte invloed van de stad boyzinho

Begonnen met stelen

Bij de eerste overval danste hij

En naar de hel ging hij voor de eerste keer

Geweld en verkrachting van je lichaam

"Je zult zien, ik zal je vangen"

Nu was de Santo Cristo een dief

Onbevreesd en gevreesd in het federale district

Ik was niet bang voor de politie

Kapitein of drugsdealer, playboy of generaal

Toen ontmoette hij een meisje

En van al zijn zonden had hij berouw

Maria Lucia was een mooi meisje

En zijn hart voor haar beloofde de Heilige Christus

Hij zei dat hij wilde trouwen

En hij was weer timmerman.

«Maria Lúcia ik zal voor altijd van je houden

En een kind met jou wil ik hebben»

De tijd verstrijkt en op een dag komt het aan de deur

Een eersteklas heer met geld in de hand

En hij doet een ongepast voorstel

En zegt dat hij een antwoord verwacht, een antwoord van João

"Ik plaats geen bommen op kiosken"

Zelfs niet op de kinderschool, dat doe ik niet

En ik bescherm een ​​tiensterrengeneraal niet

Wie zit er achter de tafel met zijn kont in de hand?

En je kunt maar beter mijn huis uit gaan

Speel nooit met een opkomende Vissen van Schorpioen»

Maar voordat hij vertrok, met haat in zijn blik, zei de oude man:

«Je hebt je leven verloren, mijn broer»

«Je hebt je leven verloren mijn broer

Je verloor je leven mijn broer

Deze woorden zullen het hart binnenkomen

Ik zal de gevolgen dragen als een hond»

Het is niet dat de Heilige Christus gelijk had

Zijn toekomst was onzeker en hij ging niet werken

Dronken geworden en midden in dronkenschap

Erachter gekomen dat er iemand anders in zijn plaats aan het werk was

Hij sprak met Pablo dat hij een partner wilde

En hij had ook geld en wilde zich bewapenen

Pablo bracht smokkelwaar uit Bolivia

En Santo Cristo doorverkocht in Planaltina

Maar het gebeurt zo dat zo'n Jeremia

Gerenommeerde drugsdealer, verscheen daar

Hij leerde over de plannen van Santo Cristo

En besloot dat hij met João zou eindigen

Maar Pablo bracht een Winchester-22

En Santo Cristo wist al hoe hij moest schieten

En besloot het wapen pas te gebruiken nadat

Laat Jeremia maar gaan vechten

Jeremia, schaamteloze pothead

Hij organiseerde Rockonha en liet iedereen dansen

Ontmaagd onschuldige jonge dames

Mensen zeiden altijd dat ze gelovig waren, maar niet wisten hoe ze moesten bidden

En Santo Cristo is al een hele tijd niet thuis geweest

En het verlangen begon te verstrakken

«Ik vertrek, ik ga naar Maria Lúcia

Het is tijd dat we gaan trouwen»

Toen hij thuiskwam, huilde hij

En naar de hel ging hij voor de tweede keer

Getrouwd met Maria Lúcia Jeremias

En een zoon in haar maakte hij

Heilige Christus, het was gewoon haat van binnen

En toen riep Jeremia voor een duel

«Morgen om twee uur in Ceilândia

Voor kavel 14, daar ga ik heen

En je kunt je wapens kiezen

Dat ik echt bij jou eindig, jij verradervarken

Ik vermoord ook Maria Lúcia

Dat nepmeisje aan wie ik mijn liefde heb gezworen»

En de Santo Cristo wist niet wat hij moest doen

Toen je de tv-reporter zag

Wie heeft het duel op tv gemeld

Zeggen de tijd en de plaats en de reden

Op zaterdag dan, om twee uur

Alle mensen gingen er zonder uitstel heen om te kijken

Een man die in de rug schoot

En hij had gelijk, de Santo Cristo begon te glimlachen

Het bloed in de keel voelen

João keek naar de vlaggen en de mensen applaudisseerden

En hij keek naar de ijscoman en de camera's en...

Tv-mensen die daar alles hebben gefilmd

En herinnerde zich toen hij een kind was

En alles wat ik tot dan toe had geleefd

En besloot voor eens en voor altijd mee te doen aan die dans

"Als de via crucis een circus werd, ben ik hier"

En daarin verblindde de zon zijn ogen

En toen herkende hij Maria Lúcia

Ze bracht de Winchester-22

Het wapen dat zijn neef Pablo hem gaf

«Jeremia, ik ben een man.

wat je niet bent

En ik schiet niet in de rug

Kijk hier klootzak, geen schande

Kijk naar mijn bloed en voel je vergeving»

En Santo Cristo met Winchester-22

Vuurde vijf schoten af ​​op de verraderlijke bandiet

Maria Lúcia kreeg er later spijt van

En stierf samen met João, zijn beschermer

En het volk verklaarde dat João de Santo Cristo

Hij was heilig omdat hij wist hoe hij moest sterven

En de hoge bourgeoisie van de stad

Geloofde het verhaal niet dat ze op tv zagen

E João kreeg niet wat hij wilde

Toen hij naar Brasília kwam, terwijl de duivel...

Hij wilde met de president praten

Om al deze mensen te helpen die alleen maar doen

Pijn lijden