The Rain Came Falling From Her Eyes - Rea Garvey

I pray to god my souls to keep

I found my faith before my feet

We both knew it was time for us to go

We left behind the happiness broad daylights and safety nets

To prove that we could make it in our own

For faith will deliver to the hungry and the giver

To the weary and to those who lose their hope

And though it won’t be easy

I knew she came along to please me

So when the light went out I stopped and held her close

And when the night was dark she reached out for

I asked her will you trust me this one time

She swallowed up her fear and showed me that she loved me

As the rain came falling from her eyes

As the rain came falling from her eyes

Patience is a virtue from those who wish wait

But darkness waits for no man in this world

And the life we left behind us no longer in our reach

Now we’ve passed the point of no return

For faith will deliver to the hungry and the giver

To the weary and to those who lose their hope

And though it won’t be easy

I knew she came along to please me

So when the light went out I stopped and held her close

And when the night was dark she reached out for

I asked her will you trust me this one time

She swallowed up her fear and showed me that she loved me

As the rain came falling from her eyes

And on the road we found a sense of freedom

We were owing to nobody’s but ourselves

And the reason that we’ll make is beyond this fear of failing is knowledge that

true love will never die

And when the night was dark she reached out for

I asked her will you trust me this one time

She swallowed up her fear and showed me that she loved me

As the rain came falling from her eyes

As the rain came falling from her eyes

Ik bid tot god mijn ziel te houden

Ik vond mijn geloof voor mijn voeten

We wisten allebei dat het tijd was om te gaan

We lieten het geluk op klaarlichte dag en vangnetten achter

Om te bewijzen dat we het zelf kunnen maken

Want geloof zal verlossen aan de hongerige en de gever

Aan de vermoeiden en aan degenen die hun hoop verliezen

En hoewel het niet gemakkelijk zal zijn

Ik wist dat ze langskwam om me te plezieren

Dus toen het licht uitging, stopte ik en hield haar tegen me aan

En toen de nacht donker was, reikte ze naar

Ik vroeg haar of je me deze ene keer zou vertrouwen

Ze slikte haar angst in en liet me zien dat ze van me hield

Terwijl de regen uit haar ogen viel

Terwijl de regen uit haar ogen viel

Geduld is een deugd van degenen die willen wachten

Maar de duisternis wacht op niemand in deze wereld

En het leven dat we achter ons hebben gelaten ligt niet langer binnen ons bereik

Nu zijn we het point of no return gepasseerd

Want geloof zal verlossen aan de hongerige en de gever

Aan de vermoeiden en aan degenen die hun hoop verliezen

En hoewel het niet gemakkelijk zal zijn

Ik wist dat ze langskwam om me te plezieren

Dus toen het licht uitging, stopte ik en hield haar tegen me aan

En toen de nacht donker was, reikte ze naar

Ik vroeg haar of je me deze ene keer zou vertrouwen

Ze slikte haar angst in en liet me zien dat ze van me hield

Terwijl de regen uit haar ogen viel

En onderweg vonden we een gevoel van vrijheid

We waren aan niemand anders dan aan onszelf te danken

En de reden die we zullen maken, is naast deze angst om te falen, kennis die:

ware liefde zal nooit sterven

En toen de nacht donker was, reikte ze naar

Ik vroeg haar of je me deze ene keer zou vertrouwen

Ze slikte haar angst in en liet me zien dat ze van me hield

Terwijl de regen uit haar ogen viel

Terwijl de regen uit haar ogen viel