Цыганочка - Разные Люди, ГПД

Дети улицы — голь да рваные,

Рупь в кармане есть, в усмерть пьяные,

Хошь — пиво пей, хошь — дев люби,

Воля — вольному, да не взаперти,

Эх, душа моя, да в поле видная,

Эх, да долюшка незавидная,

Жить охота, да смерть голодная,

Все идет за мной подворотнями.

Время новое, только в радость ли?

Эй, вы, сволочи, что попрятались?

Насвинячили, напаскудили,

Да по норам своим, бабам в груди!

Эх, выходи-ка в круг, да не выйдешь же,

Тварь болотная, хрен ты выдержишь!

Попадешься нам, ой, да сгоряча,

Да дубинушкой, да сплеча!

Сплеча!

Где же силы взять для такой игры,

Где при жизни бьют, а на гроб цветы,

Где льстецу почет, назван раем ад,

Где зовут вперед, а ведут назад.

Что ж, народ ты мой, как облезлый князь,

И налево грязь, и направо грязь

В наши уши льют не помоями,

А рекордами да героями.

Выйдешь в светлый день — караульных тень,

Растоптал бы в грязь, да мараться лень,

Прокричал в лицо, да больная мать,

Что ж зарыться в ил да молчать, молчать.

Что ж молчать да ждать столько времени

Пока вымрут два поколения,

Пока первый ряд перестроится,

Может к стенке тех, кто пристроился?

Может к стенке тех, кто учил кнутом,

Кто за наш же хлев нам же устроил дом,

Кто чужой рукой загребал огонь

Да пословица есть: ты дерьмо не тронь.

Вона волюшка!

Что, не нравится?

Эх, напиться бы до беспамятства!

А он смеется, гад, да соль на ранушку:

Был и будешь холопом, Иванушка!

De kinderen van de straat zijn naakt en verscheurd,

Er zit een roebel in je zak, dood dronken,

Als je houdt van - drink bier, als je wilt - hou van de meisjes,

Will - naar de vrije, maar niet opgesloten,

Oh, mijn ziel, ja zichtbaar in het veld,

Eh, ja, niet benijdenswaardige dolyushka,

Jagen om te leven, maar hongerige dood,

Alles volgt me door de poorten.

De tijd is nieuw, is het alleen voor de vreugde?

Hé, klootzakken, wat verberg je?

Ze hebben het verpest, het verpest,

Ja, volgens hun eigen gaten, vrouwen in de borst!

Eh, ga de cirkel in, maar je gaat niet naar buiten,

Moeraswezen, je kunt er tegen!

Laat je betrappen door ons, oh, ja, in een haast,

Ja met een knuppel, ja met een schouder!

Bespat!

Waar is de kracht te halen voor zo'n spel,

Waar ze tijdens het leven slaan, en bloemen op de kist,

Waar de vleier wordt geëerd, wordt de hel de hemel genoemd,

Waar ze je naar voren roepen en je terugleiden.

Nou, jullie zijn mijn volk, als een armoedige prins,

En links is vuil, en rechts is vuil

Er worden geen slops in onze oren gegoten,

En platen en helden.

Je gaat naar buiten op een heldere dag - schildwachtschaduw,

Ik zou het in het vuil vertrappen, maar ik ben te lui om vies te worden,

In het gezicht geroepen, ja zieke moeder,

Wel, begraaf jezelf in het slib en zwijg, zwijg.

Waarom zwijgen en zo lang wachten?

Tot twee generaties uitsterven

Terwijl de eerste rij wordt verbouwd,

Misschien aan de muur van degenen die zich aansloten?

Misschien tegen de muur van degenen die met een zweep onderwezen,

Die voor onze schuur een huis voor ons heeft gebouwd,

Wie harkte het vuur met de hand van iemand anders?

Ja, er is een spreekwoord: je raakt geen stront aan.

Er is een wolf!

Wat vind je niet leuk?

Eh, drink tot bewusteloosheid!

En hij lacht, klootzak, ja zout in de ochtend:

Je was en blijft een lijfeigene, Ivanushka!