Um Messias Indeciso - Raul Seixas

Certa vez houve um homem comum, como um homem qualquer

Jogou pelada descalço, cresceu e formou-se em ter fé

Mas nele havia algo estranho, lembrava ter vivido outra vez

Em outros mundos distantes e assim acreditando se fez

E acreditanto em si mesmo, tornou-se o mais sábio entre os seus

E o povo pedindo milagres chamava esse homem de Deus

Há quantas ilusões

Há quantas ilusões

Nas luzes do arrebol

Quantos segredos terá

Quantos segredos terá

E enquanto ele trabalhava na sua tarefa escolhida

A multidão se aglomerava, perguntando o segredo da vida

E ele falou simplesmente, «Destino é a gente que faz

Quem faz o destino é a gente na mente de quem for capaz»

E vendo o povo confuso, que terrível, cada vez mais lhe seguia

Fugiu pra floresta sozinho pra Deus perguntar pra onde ia

Há quantas ilusões

Há quantas ilusões

Nas luzes do arrebol

Quantos segredos terá

Quantos segredos terá

Mas foi sua própria voz que falou, «Seja feita a sua vontade

Siga o seu próprio caminho pra ser feliz de verdade»

E aquela voz foi ouvida por sobre morros e vales

Ante ao Messias de fato que jamais quis ser adorado

Que jamais quis ser adorado, ê

Há quantas ilusões

Há quantas ilusões

Nas luzes do arrebol

Quantos segredos terá

Quantos segredos terá

Er was eens een gewone man, zoals elke man

Speelde naakt op blote voeten, groeide op en studeerde af in het hebben van geloof

Maar er was iets vreemds aan hem, hij herinnerde zich dat hij weer had geleefd

In andere verre werelden en zo gelovend dat het gemaakt is

En in zichzelf gelovend, werd hij de wijste onder de zijne

En de mensen die om wonderen vroegen, noemden deze man God

Er zijn hoeveel illusies

Er zijn hoeveel illusies

In de afterglow lichten

hoeveel geheimen heb je?

hoeveel geheimen heb je?

En terwijl hij aan zijn gekozen taak werkte

De menigte verzamelde zich en vroeg naar het geheim van het leven

En hij zei eenvoudig: «Het lot is de mensen die maken»

Wie het lot bepaalt, is een agent in de geest van wie in staat is»

En toen ze de mensen in verwarring zagen, hoe vreselijk, volgden ze hem steeds meer

Hij rende alleen naar het bos om God te vragen waar hij heen ging

Er zijn hoeveel illusies

Er zijn hoeveel illusies

In de afterglow lichten

hoeveel geheimen heb je?

hoeveel geheimen heb je?

Maar het was zijn eigen stem die sprak: «Uw wil geschiede»

Volg je eigen pad om echt gelukkig te zijn»

En die stem werd gehoord over heuvels en dalen

Voor de feitelijke Messias die nooit aanbeden wilde worden

Wie wilde er nooit aanbeden worden, yeah

Er zijn hoeveel illusies

Er zijn hoeveel illusies

In de afterglow lichten

hoeveel geheimen heb je?

hoeveel geheimen heb je?