Terminal 2B - Raphaël

Je t’envoie un million de baisers de ma bouche

Je t’envoie ma lettre de démission de tout ce qui n’est pas toi

Je t’envoie des cordées d’anges dans leurs paniers

Je t’envoie la luxure de mes pensées

Je t’envoie un petit baiser

Et cent mille regrets de ne pouvoir te le porter en personne

Je t’envoie un poème et une chandelle et une soubrette

Et l’ivresse des jours enchaînés

Je t’envoie Paris via la Sibérie en FedEx

Les ponts et le tournis et la lumière mourante des réverbères

Je t’envoie le monde tout entier, la nuit partie vers l’Asie

Et la Terre entière sous sa cloche d’hiver

Et l'étoile qui passe, et l'étoile qui passe

Je t’envoie une carte d’anniversaire

Car je n’ai plus vingt ans et que mon cœur se serre

Comme si jamais plus je ne devais être aimé

Par toi comme avant, par toi comme avant

Je t’envoie mes jours perdus et pendus

Le bon Dieu me l’a-t-il donné ce temps

Ou bien plutôt prêté ou vendu?

Je t’envoie des fenêtres brisées par les oiseaux dans ma poitrine

Un petit moineau pour que tu le câlines

Je t’envoie mes compliments pour la petite sauterie du théâtre

Mais je ne t’en veux pas, oh non, pas à toi, non, pas à toi

Je t’envoie mon cœur, je le porte aujourd’hui sous un pull-over rouge

Et je pense qu’il devrait très bien t’aller

Mais tu sais que le seul type

Que je déteste assez au point de lui tirer dessus

C’est moi-même

Alors, ne t’en fais pas, je serai là demain

Cinq heures cinquante, Roissy

Terminal 2B

Cinq heures cinquante

Tapantes !

Ik stuur je een miljoen kussen uit mijn mond

Ik stuur je mijn ontslagbrief van alles behalve jij

Ik stuur je touwen van engelen in hun manden

Ik stuur je de lust van mijn gedachten

Ik stuur je een kleine kus

En honderdduizend spijt dat ik het je niet persoonlijk kon brengen

Ik stuur je een gedicht en een kaars en een meid

En de roes van geketende dagen

Ik stuur je Parijs via Siberië in FedEx

De bruggen en het draaiende en het uitstervende licht van de straatlantaarns

Ik stuur je de hele wereld, de nacht is naar Azië gegaan

En de hele aarde onder haar winterklok

En de passerende ster, en de passerende ster

Ik stuur je een verjaardagskaart

Want ik ben geen twintig meer en mijn hart zinkt

Alsof er nooit meer van me gehouden zal worden

Door u zoals voorheen, door u zoals voorheen

Ik stuur je mijn verloren en opgehangen dagen

Heeft de goede Heer het me deze keer gegeven?

Of liever uitgeleend of verkocht?

Ik stuur je vogels verbrijzelde ramen in mijn borst

Een klein musje om mee te knuffelen

Ik stuur je mijn complimenten voor het kleine theaterfeestje

Maar ik neem het je niet kwalijk, oh nee, jij niet, nee, jij niet

Ik stuur je mijn hart, ik draag het vandaag onder een rode trui

En ik denk dat het prima bij je moet passen

Maar je kent het enige type

Dat ik genoeg haat om hem neer te schieten

Ik ben het

Dus maak je geen zorgen, ik ben er morgen

Vijf vijftig, Roissy

Klem 2B

Vijf vijftig

Opvallend!