The Leaving of Mullingar - Rapalje

I walk through this city a stranger

In the land I can never call home

I curse the sad notion across me

In my search of my fortune I roam

I’m weary of working and drinking

My weeks wages left in the bar

And God it’s a shame

For to use a friend’s name

Just to beg for the price of a jar

I remember that bright April morning

When I left home to travel afar

But to work 'till you’re dead

For a room and a bed

It’s not the reason I left Mullingar

This London’s a city of heartbreak

On a Friday there’s friends by the score

But when the pay’s finished on Monday

A friend’s not a friend anymore

For the working day seems never ending

From the shovel and pick there’s no break

And when you’re not working, you’re spending

The fortune you left home to make

So those who come here to find fortune

And come home to tell us the tale

Each morning the broadway is crowded

With many the thousands who fail

So young men of Ireland take warning

In London you never will find

That gold at the end of the rainbow

For you might just have left it behind

Ik loop door deze stad als een vreemdeling

In het land dat ik nooit thuis kan noemen

Ik vervloek het trieste idee over mij heen

Op mijn zoektocht naar mijn fortuin zwerf ik rond

Ik ben moe van werken en drinken

Mijn weekloon in de bar

En God, het is jammer

Om de naam van een vriend te gebruiken

Gewoon om te bedelen voor de prijs van een pot

Ik herinner me die heldere ochtend in april

Toen ik van huis ging om ver te reizen

Maar om te werken tot je dood bent

Voor een kamer en een bed

Het is niet de reden dat ik Mullingar verliet

Dit Londen is een stad van hartzeer

Op een vrijdag zijn er vrienden volgens de score

Maar als het loon op maandag is afgelopen

Een vriend is geen vriend meer

Want de werkdag lijkt nooit te eindigen

Van de schop en de pluk is er geen pauze

En als je niet werkt, geef je uit

Het fortuin dat je thuis hebt achtergelaten om te verdienen

Dus degenen die hier komen om fortuin te vinden

En kom naar huis om ons het verhaal te vertellen

Elke ochtend is de broadway overvol

Met vele duizenden die falen

Dus jonge mannen van Ierland waarschuwen

In Londen zul je nooit vinden

Dat goud aan het einde van de regenboog

Want je had het misschien gewoon achter je gelaten