Прости меня, пацан - Ранетки

Прости меня, прости за все пацан,

Чтоб мне тебя вернуть, я все отдам

Прости меня, прости, что не смогла

Любить тебя.

Очень трудно быть одной, в этом городе большом

Ведь Москва не любит тех, кого не ждали

Так пришлось остаться с ним, и сказать что я люблю

Это был обман и все об этом знали обман.

А там остался далеко, в Новосибе мой пацан

Он любил меня так чисто и наивно

Я и думать не могла, что он все узнает сам

Как же мне соврать ему что я невинна?

Припев:

Прости меня, прости за все пацан,

Чтоб мне тебя вернуть, я все отдам

Прости меня, прости, и может быть

Тогда я научусь, я научусь любить.

Прости меня, прости, и боль забудь

Ведь мне хотя бы раз с тобой уснуть

Прости меня, прости что не смогла

Любить тебя.

Все равно найду тебя, среди незнакомых лиц

Стану тенью, ветерком, росой несмелой

И однажды за окном ты услышишь пение птиц

Это я пришла, прости что не успела.

Припев.

Vergeef me, sorry voor alles jongen

Om ervoor te zorgen dat ik je terug kan sturen, zal ik alles geven

Vergeef me, het spijt me dat ik niet kon

Om van je te houden.

Het is heel moeilijk om alleen te zijn in deze grote stad

Moskou houdt immers niet van degenen die niet werden verwacht

Dus ik moest bij hem blijven en zeggen dat ik liefheb

Het was een hoax en iedereen wist dat het een hoax was.

En daar bleef hij ver weg, in Novosibirsk, mijn jongen

Hij hield zo puur en naïef van me

Ik kon niet eens denken dat hij alles zelf zou ontdekken

Hoe kan ik tegen hem liegen dat ik onschuldig ben?

Refrein:

Vergeef me, sorry voor alles jongen

Om ervoor te zorgen dat ik je terug kan sturen, zal ik alles geven

Vergeef me, vergeef me, en misschien

Dan zal ik leren, zal ik leren liefhebben.

Vergeef me, vergeef me en vergeet de pijn

Ik kan tenslotte minstens één keer bij je slapen

Vergeef me, het spijt me dat ik niet kon

Om van je te houden.

Ik zal je nog steeds vinden, tussen onbekende gezichten

Ik zal een schaduw worden, een briesje, schuchtere dauw

En op een dag buiten het raam hoor je de vogels zingen

Ik was het die kwam, het spijt me dat ik geen tijd had.

Refrein.